Signoret was niet alleen een bewonderd actrice, ze bleek ook te kunnen schrijven.
Zij publiceerde haar autobiografie in 1976: La nostalgie n’est plus ce qu’elle était, die een bestseller werd.
In 1979 verscheen haar eerste roman: Le lendemain, elle était souriante…, waarvan de titel een verwijzing is naar een chanson uit 1908 over een jonge vrouw die tegen de klippen op vrolijk en optimistisch blijft.
Postuum, in 1985, verscheen haar in 1984 voltooide roman Adieu Volodia, over Russische en Poolse joden die zich aan het begin van de 20e eeuw in Frankrijk vestigden, over haar eigen wortels dus.
Ook dit boek was een groot verkoopsucces en de literaire kritiek was positief.


