Zondagavond 9 juni 1996 rond half tien ’s avonds botste er een heteluchtballon tegen de Sint-Jacobskerk.
De brandweer werd opgetrommeld en de inzittenden werden bevrijd, maar de toren was jarenlang kruisloos.
Yves Pieters was op het moment van de feiten 25 jaar oud.
Hij werkte een aantal maanden bij de brandweer toen hij opgeroepen werd voor de klus van zijn leven: “Ik heb daarna nog spectaculaire dingen meegemaakt, maar de luchtballon blijft toch een hoogtepunt in mijn carrière”, vertelt hij.
Om de drie inzittenden te kunnen bevrijden moest de brandweer creatief zijn: “Het eerste waar ik aan dacht was: hoe kom ik zo snel mogelijk bij die mensen”, vertelt Pieters. “Ik wilde eerst de ladderwagen nemen, maar die is maar 30 meter lang en de toren is hoger.
Het moest dus via de binnenkant gebeuren. We hebben een gat gemaakt in de toren en zo hebben we iedereen bevrijd.”
Na de reddingsopperatie was de toren beschadigd. “Het kruis moest ook verwijderd worden”, herinnert Pieters zich nog. “Het heeft zelfs nog een aantal jaren geduurd voor er een nieuw in de plaats kwam.” (Diverse bronnen en Anke Van Meer)
Toen gisteren nog vandaag was 