
Vanavond 40 jaar geleden, Whitesnake te gast in Vorst Nationaal in Brussel (28 januari 1983)

Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Het nummer The Only Way Out is geschreven door Ray MartĂnez. (die we kennen als zanger, componist en producer en die jaren werkte voor TK Records en zo mee verantwoordelijk was voor de Miami Sound)
Het nummer is opgenomen op 7 juni 1982 in de Abbey Road-studio in Londen.
In Vlaanderen was de single goed voor een derde plaats in de Brt Top 30.
In Nederland was het nummer op 31 juli 1982 in Nederland de Alarmschijf.
De single bereikt op 21 augustus 1982 de dertiende plaats in de Nederlandse Top 40.
In Engeland is The Only Way Out in juli 1982 goed voor een tiende plaats.
Meert groeide op in Parijs waar ze drama volgde aan de Cours Cochet en dit samen met haar medeleerlingen de acteurs Bernard Giraudeau, Fabrice Luchini, André Dussollier en zangeres Arielle Dombasle.
Nina Meert was mannequin in de swinging sixties.
Tussen 1972 en 1978 werkt ze voor verschillende mode-ontwerpers zoals Emilio Pucci, Jean Cacharel en Daniel Hechter.
Als autodidact werkt ze aan haar eigen lijn in linnen en brengt deze in 1978 uit.
Ze vestigde zich in de Rue de Florence in de Sint-Bonifaaswijk in Brussel en ze mag ook leveren aan Rinascente en Jesurum (Italië), Galeries Lafayette en Printemps (Frankrijk) en Bon Génie (Zwitserland) en maakt kledij voor koningin Paola en Margaretha van Liechtenstein.
In 1987 opende ze ook een winkel in de Rue de Varenne te Parijs, maar is ook te koop in andere winkels zoals Harrods (Londen) en Bloomingdale’s (New York).
Ze ligt aan de basis van het gouden eendje, de prijs om modeontwerpen in België te promoten.
Ze wint zelf uiteindelijk ook twee keer de Fil d’Or te München in 1987 en in Monte Carlo in 1989.
In het boek My Own Way van Katrien Steyaert en Sophie Franck over 30 Belgische modeontwerpers, zegde Nina Meert het volgende over haar passie: “Als ik een modeontwerper ben, is het een innerlijke noodzaak, ik heb geen keus.
Mijn doel, door de mode die ik creëer, is om vrouwen hun vrouwelijkheid volledig te laten ervaren met sereniteit, vreugde en waardigheid.
Hij was de zoon van apotheker Armand Cooremans en Emma Dons.
Cooremans promoveerde tot doctor in de rechten en werd licentiaat in de economische en de financiële wetenschappen aan de ULB.
Hij werd beroepshalve advocaat en hoogleraar aan de ULB en was ook vrijmetselaar.
Van 1928 tot 1934 was hij privésecretaris van minister van Buitenlandse Zaken Louis Hymans, waarna hij in 1940 enkele maanden secretaris was van minister van Justitie Paul-Emile Janson.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij de nationale chef van de dienst Inlichtingen voor de Belgische Regering in Londen, waarmee hij in feite deel uitmaakte van het Verzet.
Hij werd politiek actief voor de Liberale Partij en vervolgens de PVV-PLP.
Voor deze partij werd hij in 1933 verkozen tot gemeenteraadslid van Brussel, waar hij van 1945 tot 1956 schepen en van 1957 tot 1975 burgemeester was.
In 1976 verliet hij de Brusselse gemeenteraad.
Als burgemeester van Brussel was hij de voorzitter van Expo 58.
Bovendien zetelde hij van 1944 tot 1946 en van 1949 tot 1960 voor het arrondissement Brussel in de Kamer van volksvertegenwoordigers.
Hij kwam te overlijden op 22 februari 1985 (Diverse bronnen, Wikipedia en foto’s augustus 1962)