Omstreeks 20 uur begint in het Heizelstadion de finale van de Europacup I tussen het Engelse Liverpool en het Italiaanse Juventus.

Een uur voor de wedstrijd breken er echter rellen uit tussen de supporters van beide ploegen. Verschillende toeschouwers steken vuurwerk af en gooien stenen naar elkaar.

In principe zouden de supporterskernen gescheiden worden door neutrale vakken, waar Belgische supporters zitten.

Maar door de gebrekkige interesse in België en de grote vraag naar tickets in Italië, werd het neutrale vak Z ook gevuld met Italiaanse supporters.

Wanneer vlak voor de aftrap een groep fans van Liverpool het neutrale vak Z bestormt, ontstaat er grote chaos.

De supporters van Juventus proberen te vluchten via de zijmuur van het vak, maar die begeeft het. Velen vallen naar beneden en anderen worden vertrapt in de menigte.

Het resultaat: 32 Italianen, 4 Belgen (Alfons Bos, Dirk Daeninckx, Jean-Michel Walla en Willy Chielens), 2 Fransen en een Noord-Ier laten het leven.

Daarnaast raken enkele honderden supporters gewond door de grote chaos. Een parlementaire onderzoekscommissie werd ingesteld die de betrokkenen binnen voetbalbond en ordediensten verhoorde.

Al op 9 juli 1985 kwam ze met haar bevindingen.In het rapport werd minister Charles-Ferdinand Nothomb in bedekte termen met de vinger gewezen.Nothomb weigerde af te treden, waarop zijn concurrent en vicepremier Jean Gol dan maar zelf zijn ontslag aanbood.

De Koning weigerde het ontslag van de Regering-Martens V. Daarop kwamen de Franstalige liberalen terug op hun stappen, maar het leidde wel tot vervroegde verkiezingen in oktober 1985.

Het gerechtelijk onderzoek in België was in handen van Marina Coppieters ’t Wallant. Op het strafproces, van oktober 1988 tot april 1989, kregen veertien Britse supporters een celstraf, al dan niet met uitstel.

Rijkswachtkapitein Johan Mahieu liep een veroordeling met uitstel op, net als de secretaris-generaal van de Belgische voetbalbond, Albert Roosens.Minister Nothomb en burgemeester Hervé Brouhon werden vrijgesproken, evenals de andere beklaagden: rijkswachtcommandant Michel Kensier, Brussels schepen van sportzaken Viviane Baro, UEFA-voorzitter Jacques Georges en secretaris-generaal Hans Bangerter.

Het Openbaar Ministerie ging in beroep tegen het vonnis.

Het arrest van het Hof van Beroep viel op 26 juni 1990 en legde zwaardere straffen op voor elf veroordeelden.

Een van de veertien supporters verkreeg de vrijspraak. Hans Bangerter werd alsnog veroordeeld, waardoor de UEFA mee moest bijdragen aan het schadeloos stellen van de slachtoffers.

Na afwijzing van de cassatieberoepen, sloten de aansprakelijk verklaarde partijen een akkoord over de onderlinge verdeling van de 250 miljoen frank (ongeveer 6,2 miljoen euro) schadevergoedingen.

De overeenkomst werd op 19 november 1991 ondertekend en voorzag in de volgende verdeelsleutel:42,5% voor de Belgische staat;42,5% voor de KBVB;15% voor de UEFA.De Engelse clubs en Football Association besloten kort daarna om alle clubs uit die competitie voor vijf jaar uit te sluiten van de Europese competities, een beslissing die later door de UEFA werd bekrachtigd.

Omdat Liverpoolsupporters de oorzaak waren van de ramp werd Liverpool nog een extra jaar uitgesloten van Europees voetbal.

Op 29 mei 2005 werd een monument onthuld bij het nieuwe stadion om het drama te herdenken dat precies 20 jaar eerder had plaatsgevonden. (Diverse bronnen, Pieter-Jan Segers, Lieselot Deprins en Wikipedia)