Prins Lodewijk Napoleon (bekend als Louis Napoléon Bonaparte) was de zoon van Napoleon Victor Bonaparte en Clementine van België, de jongste dochter van Leopold II.

Aangezien leden van voorheen regerende geslachten destijds uit Frankrijk waren verbannen, groeide hij op in België en bracht hij ook tijd door bij de bejaarde keizerin Eugénie, de vrouw van Napoleon III, in het Verenigd Koninkrijk.

Zijn opleiding ontving hij in Leuven en Lausanne.

Nadat premier Édouard Daladier had geweigerd hem in Franse dienst te laten treden, nam hij dienst in het Vreemdelingenlegioen.

Na de wapenstilstand van 1941 keerde hij terug naar Zwitserland, waar hij destijds verbleef.

In 1942 werd hij door de Duitsers gearresteerd, maar later vrijgelaten.

Hoewel onder beperkingen wist hij lid te worden van de Organisation de résistance de l’armée, waar hij diende in de Karel Martel-brigade. Na de oorlog verhuisde hij naar Parijs, hoewel de verbanningswet pas in 1950 werd ingetrokken.

Lodewijk deed zaken in de Franse en Belgische koloniën in Afrika en wijdde zich ook aan de sport, motorracen – hij was voorzitter van de Association Sportive de l’Autoclub – en wintersport.

Al sinds de dood van zijn vader in 1926 was hij troonpretendent.

Lodewijk huwde op 16 augustus 1949 met Alix de Foresta (4 april 1926).

Uit het huwelijk werden vier kinderen geboren:

Karel Marie Jérôme Victor (1950), gehuwd met Béatrice van Bourbon-Sicilië, dochter van Ferdinand, hertog van Castro

Cathérine Elisabeth Albérique Marie (1950), gehuwd 1) met Nicolò San Martino d’Agliè dei Marchesi di Fontanetto en 2) met Jean Dualé

Laure Clémentine Geneviève (1952), gehuwd met Jean-Claude Leconte

Jérôme Xavier Marie Jozef Victor (1957)

Per testament onterfde hij zijn zoon Karel Napoleon vanwege diens scheiding van prinses Béatrice van Bourbon-Sicilië, waarmee Karels zoon Jean-Christophe Napoléon pretendent werd.

Louis Napoléon Bonaparte kwam te overlijden op 3 mei 1997.(Diverse bronnen en De Post 6 augustus 1972)