Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Zijn vader Paul Messely, geboren in Moorsele in 1927 volgde avondlessen in de academie in Brugge.
Knack schreef het volgende over deze kunstenaar: Paul Messely is uitgesproken romantisch en kitscherig, maar commercieel.
Paul Messely was actief als schilder, tekenaar en fotograaf.
Hij schilderde vooral vrouwen, landschappen en bloemen. Zijn zoeterige tableaus blijven wel wat bijval kennen bij een bepaald publiek.
In 1977 maakte hij een Portret van Andreas (André) Dequae, Kamervoorzitter van 1974 tot 1977.
Ook zijn zoon Johan Messely (geboren 20 februari 1953 en vandaag dus 70 jaar oud) is kunstschilder.
Na zijn studies ingenieur en fotografie vestigde Johan Messely zich als fotograaf in Menen, maar koos uiteindelijk om van zijn schildershobby zijn beroep te maken.
Johan is net als zijn vader een autodidact en woont en werkt nu in Zuid-Frankrijk
Johan schildert zuiders getinte taferelen waarbij het spel van licht en schaduw primeert.
De olieverfschilderijen zijn zonnig en kleurrijk en stralen optimisme en levensvreugde uit.
Hij werkt figuratief met een impressionistische inslag. Naast olieverf heeft Johan ook een passie voor pastel.
Hierbij creëert hij de vrouw vanuit zijn fotografisch beeld, waar weerom het combineren van licht en schaduw heel belangrijk is.
Atlan verhuisde naar Parijs in 1930 en studeerde daar filosofie aan de Sorbonne, waar hij later ook les gaf.
Als Jood overleefde hij de Tweede Wereldoorlog door onder te duiken in een tehuis voor geestesziekten, nadat hij eerder gearresteerd was als lid van het Franse verzet.
In dit tehuis leerde hij zich zelf schilderen en schrijven.
In 1944 keerde hij terug naar Parijs, waar hij in 1946 zijn eerste expositie had, samen met schilders als Georges Braque en Henri Matisse.
In dat jaar ontmoette hij Asger Jorn en sloot zich aan bij de Cobra-groep.
Zijn atelier werd een ontmoetingsplaats voor Cobra leden in Parijs.
Zijn werk staat bekend om het gebruik van pasteltinten, waarbij de kleurvlakken met dikke zwarte lijnen zijn omrand.
Er is een duidelijke invloed van Cobra te zien, maar Atlan behield altijd een eigen stijl.
Hij stierf op 12 februari 1960 ten gevolgen van kanker.
Jean-Michel Atlan is 37 jaar geworden.(Diverse bronnen, Wikipedia, foto 2 samen met zijn vrouw en foto 4 zijn atelier)
Vandaag 110 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jean-Michel AtlanVandaag 110 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jean-Michel AtlanVandaag 110 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jean-Michel Atlan
Victor Dolphyn is geboren in 1909 in Diest en kwam dit jaar 30 jaar geleden te overlijden in Antwerpen.
Hij volgde zijn opleiding aan de Academie te Gent o.l.v. J. Delvin en J. De Bruycker (1928-1932), aan het Hoger Instituut te Antwerpen o.l.v. Is. Opsomer (1932-1938).
Debuteerde in de lijn van de impressionisten om vervolgens naar een meer klassieke opbouw te evolueren.
Zijn stillevens, meestal vis en schaaldieren of flessen en vruchten, herinneren aan de verfijning van de meesters uit de 17e eeuw.
Door een afwisseling van sober opgelegde en nog dunnere verflagen bekomt hij een soort van lichtvibratie in zijn werken.
Zijn statige portretten werden meestal op bestelling gemaakt.
In 1962 stichter en bezieler van de Nieuw-Klassieke Antwerpse School.
Was leraar aan de Academie te Gent.
Zij werken zijn onder meer te zien in de Musea te Antwerpen en Gent.
Hij trouwde met Anna De Ridder, dochter van Alfons De Ridder (de schrijver en dichter Willem Elsschot).
Hun zoon is de kunstenaar Willem Dolphyn. Ook hij was lid van de schildersgroep “Nieuw-Klassieke Antwerpse School”. (Diverse bronnen, Piron en De Post 2 december 1962)
Tijdens de Eerste Wereldoorlog vlucht hij samen met zijn ouders in 1914 naar Frankrijk (Departement Yonne).
In 1916 verblijft de familie op een hoeve in Bourgogne.
In 1920 keren ze terug naar Esen op de boerderij van zijn oom en tante in Esen.
Gaston huwt Elza Jonckheere uit Vladslo in 1926.
In 1948 vieren zij de geboorte van hun twaalfde kind, Beatrijs.
Hij schrijft romans, maar die bleven onuitgegeven bij gebrek aan geld.
Start dan maar met tekenen en schilderen.
In 1954 organiseerde hij zijn eerste tentoonstelling in het stadhuis in Torhout.
Daarna volgen er in Oostende, Eeklo, Hasselt, Brugge, Antwerpen, Brussel, Gent, Rijsel, Eindhoven.
Doet aan groepstentoonstellingen in Oostende, Boulonge, Middelbrug, Roeselare, Brugge en Westfalen.
In 1959 krijgt in Parijs de zilveren medaille ` art, science et lettres` in het Salon Libre. Een paar jaren later, in 1969 krijgt hij de Médaille de la Ville de Paris.
Enkele grote doeken van hem hangen in de Sint-Pieterskerk van Esen.(Diverse bronnen en De Post 28 oktober 1962)
60 jaar geleden, te gast bij kunstenaar en boer Gaston Theunynck (6 augustus 1900, Esen – 26 december 1976) uit Essen (De Post 21 oktober 1962)60 jaar geleden, te gast bij kunstenaar en boer Gaston Theunynck (6 augustus 1900, Esen – 26 december 1976) uit Essen (De Post 21 oktober 1962)60 jaar geleden, te gast bij kunstenaar en boer Gaston Theunynck (6 augustus 1900, Esen – 26 december 1976) uit Essen (De Post 21 oktober 1962)
Hoe ouder ik word, hoe trotser ik ben op mijn achternaam.
Ooit kwam Benny Neyman met het idee voor een duet Neyman en Gijs (toen dacht ik oei….)
Nu… wel, laat mijn schildersnaam maar Mieke Gijs zijn. Onder die naam begon ik op mijn elfde te zingen, en zingen en schilderen ligt niet zo ver uit elkaar.
Voldoening, rust vinden bij wat je doet. Die rust vond ik vooral in het najaar van 2020.
Zoals de meesten onder u, had ik tijdens de lockdown alle kasten al tien keer opgeruimd, tot ik wat canvasdoeken en acrylverf vond.
Ze lagen al jaren op mij te wachten. Ik begon eraan en kon niet meer stoppen.
Vanaf vandaag, is er een tentoonstelling van zangeres Mieke Gijs in de Haebeeckhoeve in Laakdal. (4 september 2022)
Duchamp was de oudste uit een kunstenaarsgezin van zes kinderen, waaronder zijn broers Raymond Duchamp-Villon, beeldhouwer, Marcel Duchamp, schilder, en zijn zus Suzanne Duchamp, schilderes.
In 1894 nam Gaston als pseudoniem de naam over van zijn geliefde dichter. Hij liet zich voortaan Jacques Villon noemen.
Hij gaf heel jong zijn studies in de rechten op, om de artistieke weg op te gaan.
Hij kreeg een eerste tekenopleiding in Montmartre, in het atelier van Fernand Cormon, waar hij Henri Toulouse-Lautrec ontmoette.
Invloeden van deze, van Théophile Steinlen, van Jean-Louis Forain of van de Nabis ontgingen Villon niet.
In 1906 vestigde hij zich in Puteaux en waagde hij zich aan een voorzichtig cézanniaans kubisme.
In het atelier van Puteaux ontpopte Villon zich vanaf 1911 als de voortrekker van de Section d’or-groep, met zijn broers, met Albert Gleizes, met František Kupka, met Albert Metzinger, met Francis Picabia en met Fernand Léger.
Binnen deze Puteaux-groep vierde een synthetisch kubisme hoogtij.
In 1912 werden al zijn ingebrachte doeken verkocht aan het Amerikaanse publiek op de Armory Show.
In 1956 kreeg hij de opdracht tot het uitwerken van de kartons voor 5 glasramen in de Sacré-Coeur-kapel van de kathedraal te Metz.
Hij overleed op 87-jarige leeftijd.(Wikipedia en foto’s Paris Match 2 april 1960, foto 2 Jacques Villon (7 jaar) met zijn broer Raymond (6 jaar), foto 1 Jacques Villon (9 jaar)met zijn mama en foto . met zijn broers Raymond (in het midden) en Marcel (rechts)
Vandaag 145 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jacques Villon.Vandaag 147 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jacques Villon.Vandaag 147 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jacques Villon.Vandaag 147 jaar geleden, de geboorte van de Franse kunstschilder Jacques Villon
60 jaar geleden, te gast bij keramiste Beatty Permeke en schilder en beeldhouwer Pierre Devos in Oudenaarde (Ons Land juli 1962)60 jaar geleden, te gast bij keramiste Beatty Permeke en schilder en beeldhouwer Pierre Devos in Oudenaarde (Ons Land juli 1962)
Zijn vader was advocaat in Brussel en de jonge Paul was voorbestemd voor de architectuur.
Hij volgde daartoe de Brusselse Academie, maar kreeg tezelfdertijd een opleiding in het schildersatelier van Constant Montald, net als zijn tijdgenoot René Magritte.
Begin van de jaren dertig laat de kunstschilder zich onder andere inspireren door de Zuidfoor in Brussel en het Spitznermuseum.
Het surrealisme ontdekt hij in 1934 door het werk van de kunstschilder Giorgio De Chirico, The Melancholy and mystery of a street .
Hij schildert vervolgens de serie Femmes en dentelle en stelt zijn werken in 1938 tentoon op de Internationale Expositie van het Surrealisme in Parijs.
Delvaux schildert de vrouw, het mysterie, droombeelden en -werelden, de bezinning en de eenzaamheid
Vandaag 28 jaar geleden, overlijdt schilder Paul Delvaux in Veurne.
Hij waagt zich ook aan grote muurschilderingen, zoals in het Congrespaleis in Brussel of het Zoölogisch Instituut in Luik.
In 1954 nam hij deel aan de XXVIIste Biënnale van Venetië. De Italiaanse Reggio Emilia-prijs viel hem te beurt in 1955. In 1956 reisde hij naar Griekenland, het land van zijn zo vaak geschilderde tempelgalerijen.
Op 5 juli werd hij opgenomen in de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België.
Vandaag 28 jaar geleden, overlijdt schilder Paul Delvaux in Veurne.
Tien jaar later ontving hij de Belgische Staatsprijs voor zijn gezamenlijk werk en werd hij benoemd tot Voorzitter van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten.
Vanaf 1966 woonde hij al de helft van het jaar in het Park te Veurne. Henri Storck realiseerde in 1971 een nieuwe film: Paul Delvaux ou les femmes défendues, ditmaal naar een draaiboek van René Micha.
De Franse Académie beloonde hem als Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres de France in 1972.
Vandaag 28 jaar geleden, overlijdt schilder Paul Delvaux in Veurne.
In 1973 ontving hij de Rembrandt-prijs van de Johann Wolfgang von Goethe-Stiftung te Bazel.
Tezelfdertijd organiseerde het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam zijn grote overzichtstentoonstelling. Deze expositie werd hernomen, het jaar daarop, in Japan, in de Nationale Musea van Tokio en van Kioto.
In het Beurs-metrostation, te Brussel, maakte hij de monumentale wandschildering, in 1978.
Dat jaar werd hij ook ereburger van de stad Veurne.
De Brusselse Université Libre nam Paul Delvaux op als Doctor Honoris Causa in 1979.
De Amerikaanse pop-kunstenaar Andy Warhol ontmoette Delvaux te Brussel, in 1981, en maakte een reeks portretten van de schilder.
Vandaag 28 jaar geleden, overlijdt schilder Paul Delvaux in Veurne.
Op 26 juni 1982 werd te Sint-Idesbald het Paul Delvaux Museum geopend.
In de 10 jaar voor zijn dood volgden nog exposities in Parijs, Ferrara, München, Tokio, Osaka, Yokohama en Himeji. (Diverse bronnen en Wikipedia)
60 jaar geleden, te gast bij de Italiaanse schilder en beeldhouwer Pietro Annigoni (De Post 6 mei 1962)60 jaar geleden, te gast bij de Italiaanse schilder en beeldhouwer Pietro Annigoni (De Post 6 mei 1962)60 jaar geleden, te gast bij de Italiaanse schilder en beeldhouwer Pietro Annigoni (De Post 6 mei 1962)60 jaar geleden, te gast bij de Italiaanse schilder en beeldhouwer Pietro Annigoni (De Post 6 mei 1962)60 jaar geleden, te gast bij de Italiaanse schilder en beeldhouwer Pietro Annigoni (De Post 6 mei 1962)
Hij diende in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Hij was een student aan de Yale School of Fine Art en hij studeerde ook aan de Académie Royale des Beaux-Arts in Luik.
In 1954 studeerde hij af en dit met de nodige onderscheidingen.
In Luik leerde hij zijn vrouw kennen en samen kregen ze twee kinderen.
Namelijk dochter Sandra Gonda (geboren in 1960) en zoon Gary D’Hue (geboren 1962)
Het jonge gezin woonde toen in de Rue de la Cathédrale 88 in Luik.
Hij bouwde een vriendschap op met de Vlaamse toneelschrijver Tone Brulin. Daardoor kreeg hij ook opdrachten om decors en enkele generieken te ontwerpen voor Vlaamse Tv.
Werken van hem zijn te zien in het Museum van Luik, België.
Na enkele jaren te verblijven in ons land ging hij terug naar Californië waar hij werkte als kunstpedagoog en docent.
Hij kwam te overlijden op 20 januari 2007.(Diverse bronnen en Ons Land 10 maart 1962)
De Amerikaanse negersoldaat Robert D’Hue werd kunstschilder in ons land (Ons Land 10 maart 1962)De Amerikaanse negersoldaat Robert D’Hue werd kunstschilder in ons land (Ons Land 10 maart 1962)
Toen gisteren nog vandaag was 