Van Hoeydonck was een ­bekende kunstenaar in zijn tijd.Hij boerde goed, zoals dat dan heet.

Had exposities in de hele wereld.Alleen in België bleef hij wat ondergesneeuwd.

‘In die tijd maakte je als kunstenaar nog niet zoveel lawaai hé’, zegt hij. ‘Ik gooide geen katten in de lucht om gezien te zijn.

Mijn dochter is trouwens meer dan tien jaar samen geweest met Luc Tuymans.

Tuymans is hier dus vaak geweest. Waar denk je dat hij de mosterd gehaald heeft?’

Hij is de enige kunstenaar van wie een sculptuur zelfs op de maan belandde.

Hoe het beeldje van deze man in vredesnaam op de maan terechtkwam?

‘Ik had een expositie in Amerika en maakte kunstwerken over de ruimte.

De directrice van de galerij zei op een dag dat ze mijn beeldje op de maan wou. Ge zijt zot, zei ik.’ Maar ze was niet zot. Het lukte haar.

President Nixon vroeg of ik een Democraat of een Republikein was. He’s a Belgian’, hadden ze hem geantwoord. Waarop Nixon: oké, dan is het geen probleem en hop, ik mocht het beeld maken.

’Van Hoeydonck kreeg instructies. ‘Het moest licht, stevig en geslachtsloos zijn.

En bestand tegen de extreme koude en warmte op de maan. Het mocht ook niet tot een etnische groep behoren.

’Van Hoeydonck ging zelfs naar Cape Canaveral en ontmoette de bemanning.

Maar later kreeg hij woorden met commandant Scott. ‘Mijn naam moest geheim blijven’, zegt van Hoeydonck. ‘Scott vond dat ik als eenvoudige ambachtsman blij moest zijn dat ik dat beeldje voor de mensheid mocht maken.

Ik heb geantwoord dat hij als eenvoudige astronaut zijn naam dan ook niet mocht bekendmaken.

’Kortom: ruzie tussen de kunstenaar en de commandant.

Zeker toen Van Hoeydoncks galeriste 950 replica’s van het beeld wou verkopen.

‘Ze had veel geïnvesteerd in het beeldje en wou zo de kosten recupereren. Maar dat mocht niet. En ik wou het uiteindelijk ook niet toen ik hoorde dat het beeldje bedoeld was als decoratie naast een gedenkplaat voor alle overleden astronauten.

Ik wou niet dat er geld op de rug van overledenen zou komen.

’Dus kreeg Van Hoeydonck geen cent voor zijn beeldje. ‘Ik heb er dan maar een paar uitgedeeld.

Onder andere aan koning Boudewijn, maar die zal het ook wel alweer verloren zijn zeker?’

‘Ik ben Nixon wel nog later tegengekomen.

Hij woonde niet ver van waar ik logeerde als ik in Amerika was.

Ik liep naar hem toe. Zijn bodyguards hielden me tegen.

Maar Nixon herkende me en zei You are Van Hoeydonck.’Toch werd Paul niet wereldberoemd met zijn beeldje op de maan.

‘Ik dacht nochtans als ik dat beeldje op de maan krijg, dan word ik even beroemd als Picasso.

Niet dus.’Hij lacht. ‘Eigenlijk heb ik dat beeld al vaak vervloekt.

Mensen dachten dat dit het enige was wat ik heb ontworpen. Terwijl ik verdorie meer dan drieduizend kunstwerken heb gemaakt.’