Firmin Van Kerrebroeck in de Panorama van 8 januari 1963.
Tag: oudenaarde
Vandaag 40 jaar geleden, Ludo Peeters winnaar van Eeuwfeestprijs van de Belgische Wielerbond in Oudenaarde (14 augustus 1982)
60 jaar geleden, te gast bij keramiste Beatty Permeke en schilder en beeldhouwer Pierre Devos in Oudenaarde (Ons Land juli 1962)
Vanavond 40 jaar geleden, The Machines te gast in de zaal De Harmonie in Oudenaarde (24 april 1982)
Vanavond avant-première van de voorstelling van het nieuw album Oudenaarde een idioticon van de Gentse Oudenaardist Steef Verwee bij Madam in Kluisbergen om 18u30 en op vrijdag 25 maart om 20 u in het kasteel Liedts Park in Oudenaarde.
Steef Verwée (1951) was reeds van kindsbeen – samen met zijn vader José – gepassioneerd door het Oudenaards intermuros dialect.
De gehele familie sprak generaties lang het ouwenors.
De familieroots gaan terug tot midden 16° eeuw.
De eerste brief tussen voorvader Jozef Verwée en zijn zonen stamt uit 1730.
Rond zijn 18 jaar schrijft Steef zijn meeste Oudenaardse liederen waar hij plaatselijk mee optreedt.
Rond 1973 – na zijn studies aan het conservatorium te Gent – begon zijn musical- en theater loopbaan in NTG, Arca, Arena, theater poëzien e.a.
Om zijn eigen creatie’s op een professioneel niveau te brengen schoolt hij zich bij in script-writing en lighting design ( Londen, A’dam…).
Mede door zijn succesvolle creaties ( o.a.Claus on the Rocks) in professionele theaters kan hij daardoor tijdelijk aan de slag bij het KNTV als artistieke begeleiding bij amateurgezelschappen in Vlaanderen.
Dit was een dankbare broodwinning voor de toen jonge vader van twee kinderen.
In die periode richt hij als auteur-componist zijn eigen uitgeverij De Cirkel op.
Na zijn werkzaamheden in Theater Arena sticht hij zijn firma Applied Promotions Intermed nv, die instaat voor cultuurspreiding intern de bedrijfswereld.
Hij blijft ondertussen actief met het creëren van eigen werk met als belangrijke ervaring de première van zijn The Erotic Opera (25-en 26 juni 1985) in de stadsschouwburg van A’dam.
Een dichte vriendschap met Hugo Claus zal eveneens een groot deel van zijn verdere creatief werk beïnvloeden.
Door toeval of niet wordt Steef gevraagd ifv de retrospectieve tentoonstelling Beatles, Bombardons en Buuneklakkers (2012 in de oude brandweerkazerne) zijn jaren-60 liedjes in het Oudenaards dialect nog eens uit te voeren.
Steefs liedjes trekken de aandacht van het Oudenaards stadsbestuur, die hem vragen om deze liedjes op cd vast te leggen.
Dit resulteert in ‘Oudenaarde een Hymne’, een drieluik-uitgave met booklet en een selectie van 20 Oudenaardse liederen, composities.
De live uitvoering van de liederen bij de cd-release vindt plaats in het CC De Woeker (2014).
Steefs prestatie wordt door het Stadsbestuur bekroond met de eervolle titel ‘Ambassadeur van het Oudenaards Dialect’.
Na een ernstig ongeval in 2015 dring zich een onvermijdelijke rustperiode op en Steef zet zich terug aan de componeer- en schrijftafel met als resultaat enkele nieuwe CD-uitgaven en drie theatercreaties, maar ook vooral 18 nieuwe liederen in de Oudenaardse streektaal met als belangrijke thematieken geschiedenis, erfgoed, emotie en plezier.
Voor de nieuwe CD ‘ Oudenaarde een idioticon’ naar analogie met ‘Isidoor Teirlincks Zuid-Oostvlaandersch idioticon’ (1905) laat Steef zich inspireren door Oudenaarde en verhalen en sagen uit de deelgemeenten, maar ook door het Horebeke van de Geuzen.
In tegenstelling tot ‘ Oudenaarde een Hymne ‘ (2014) worden in de nieuwe cd (2022) heel wat uitdrukkingen, oude woorden, woordvormen en zegswijzen aangewend die in onze omgangstaal dreigen te verdwijnen. Aldus een idioticon waardig.
Verwee wil met de cd mensen laten genieten van zijn dialect, maar ook wat geschiedenis meegeven.
Zijn goede vriend Marijn Devalck zal te zien zijn in de videoclip ‘Largootje voor mijn prinsesje’.
Deze videoclip werd geregisseerd en opgenomen door het professioneel team van de Vlaamse film Adam en Eva die al heel wat nominaties in de wacht sleepten, en waarin Marijn Devalck en Bob De Moor samen met een klein meisje van acht jaar de hoofdrollen speelden.
De regisseur was Nicolaas Rahoens. De cameraman was Piet Meerschaut.
De cd is te koop bij Music House, Krekelput in Oudenaarde, ‘De Standaard’ boekhandel, Nederstraat in Oudenaarde en Het Mou (toeristische dienst) in Oudenaarde. Prijs: 16,50 euro.
Zaterdag 23 april om 20 uur officiële première van het album op het Wereld Erfgoed Weekend in het in het CC van Oudenaarde. (Diverse bronnen, Patrick Depypere en AVS)
40 jaar geleden, de Belgische groep Sater uit Oudenaarde wil Vlaanderen veroveren (Joepie 25 oktober 1981)
De Oudenaardse zangeres Karen Fairy in de Joepie van 8 juni 1986
60 jaar geleden, te gast bij de onderpastoor De Wolf van de gemeente Eine
20 jaar geleden, de biecht van Brigitta Callens in de P Magazine.
Brigitta Callens groeide op in een familie van apothekers, herboristen en laboranten.
Toch volgens haar eigen Bio en Wikipedia.
Mensen in Oudenaarde weten wel beter, haar natuurlijke vader was fotograaf en haar stiefvader had een garage in Oudenaarde.
Ze studeerde aan de European Academy for Natural Healthcare, de Europese Academie naturopathie en deed een opleiding tot ‘gezondheidstherapeut’.
Brigitta Callens kon na haar overwinning aan de slag in de modewereld, als model en visagist.
Zo werd ze op haar achttiende het internationale gezicht voor Sensodyne-tandpasta.
Ze werkte jarenlang samen met de Belgische fotograaf Henk Van Cauwenbergh die de ‘Loft Fashion Factory’ in de modestad Antwerpen oprichtte.
Callens werkte met talrijke internationale modehuizen en maakte carrière als model.
In haar vrije tijd doet Callens aan kalligrafie en onderneemt ze talrijke natuurreizen.
In het spirituele Azië, ontwikkelde ze een liefde voor zen en yoga en lanceerde ook een minimalistische juwelenlijn, Akina, genoemd naar het ontluiken van de eerste lentebloem in Japan, waar volgens de traditie Sakura symbool is voor nieuw leven en zuiverheid.
Tevens studeerde ze raja-yoga en verbleef ze in de ashram van Sri Aurobindo in India.
Ze ging ook in de leer bij spirituele leraren en meesters in Thailand, Indonesië, Amerika en reisde ze door de Himalaya waar ze teruggetrokken spirituele leiders ontmoette.
Ze was aanwezig op het huwelijk van Koning Wangchuck en zijn bruid Jetsun Pemavan in Bhutan.
Op 6 december 2000 worden Zillion-uitbater Frank Verstraeten (51) en zijn toenmalige vriendin Brigitta Callens (37) overvallen in haar appartement op het Antwerpse Zuid.
De homejackers hebben het gemunt op de nieuwe Mercedes van Verstraeten, en slaan hem bont en blauw.
Verstraeten wordt er door de speurders én Brigitta van verdacht de homejacking zelf in scène gezet te hebben.
Brigitta van haar kant ontvreemd zijn zwarte boekhouding. “Om hem onder druk te zetten, want hij dreigde ermee naaktfoto’s die hij van mij had genomen openbaar te maken”, aldus de gewezen Miss België achteraf.
Ze is bang voor Frank, die volgens haar “tot alles in staat is”.
Ze vlucht, en trekt weer bij haar ouders in Oudenaarde in.
Korte tijd later klagen Brigitta en haar vader Frank Verstraeten aan wegens stalking en bedreigingen.
Verstraeten komt in die periode vaak met het gerecht in aanraking wegens o.m. fraude, drugsdelicten, seksfeestjes en zelfs poging tot moord.
Hij zit elf maanden in voorhechtenis, maar wordt uiteindelijk vrijgesproken van alle zware aanklachten.
Callens krijgt opschorting van straf voor de diefstal.
In 2005 wordt Verstraeten door de correctionele rechtbank van Antwerpen veroordeeld tot twee jaar plus tien maanden cel, waarvan telkens de helft effectief, 11.000 euro boete en een beroepsverbod van tien jaar.
Hij maakte zich volgens de rechtbank schuldig aan onder meer het uitbaten van een dancing zonder de gepaste vergunningen, schending van de milieuwetgeving door het illegaal stockeren van vuurwerk, witwaspraktijken en fiscale fraude.
De Zillion en het appartement van Verstraeten en zijn vermogen van 4,668 miljoen euro werden verbeurd verklaard.
In 2005 nam ze deel aan een survivaltocht van Zanzibar naar de Kilimanjaro voor het tv-programma Stanley’s Route, genoemd naar Henry Morton Stanley, van VT4.
Ze werkte op de zender Life!tv mee aan een wekelijks tv-programma over gezond en evenwichtig leven en is een model voor yoga.
Op 27 augustus 2010 trouwde Callens met architect Juul Vanleysen,
In januari 2011 gingen de twee echter hun eigen weg, om zich in mei weer te verzoenen.
In oktober van datzelfde jaar leek het liefdessprookje definitief gedaan.
In 2012 ging ze aan de slag in de biowinkel ‘De Zonnebloem’ in Oudenaarde.
Daarvoor werkte ze een periode in een immobiliënkantoor.
In maart 2012 had Callens een zwaar verkeersongeluk, waar ze als bij wonder haast ongedeerd uit kwam.
In het Laatste Nieuws zei ze toen het volgende “Sinds de crash heb ik beseft dat het leven nog zo veel moois te bieden heeft en dat ik – of beter wij – nog een leven uit te bouwen hebben”
Met wij, bedoelde ze toen de Kortrijkse advocaat Pol Cambien.
Die ze leerde kennen in oktober 2011.
Callens omschreef toen haar nieuwe liefde als “een zorgzame man met drie toffe kinderen”.
Op 1 juni 2012 kreeg de media te horen dat de relatie met de advocaat voorbij is.
Eén dag nadat bekend raakte dat Brigitta Callens gebroken had met de Kortrijkse advocaat Pol Cambien, blijkt dat ze terug samen is met ex-man Juul Vanleysen.
Toch was dit ook maar kort van duur, want in oktober van datzelfde jaar kregen we te horen dat het liefdessprookje nu definitief gedaan was.
Buiten liefdesverdriet had architect Juul Vanleysen nog andere kopzorgen.
Zijn bedrijf Holistic Architecture had het moeilijk en in september 2014 ging zijn zaak dan ook in faling.
Na een depressie ging hij verleden jaar (2018) terug aan de slag bij architectengroep R2Livin-Bisar in Zonhoven.
Al snel kwam na de definitieve echtscheiding, liet Callens haar reeënogen vallen op de muzikant Fred Di Bono ( zanger van de rockband Silverene)
Die maar net presentatrice Evi Hanssen had verlaten.(Hanssen en Di Bono waren 6 jaar getrouwd en hebben samen twee zoontjes, Scout en Mac).
Ondertussen stopte ze met te werken in de bio winkel in Oudenaarde om aan de slag te gaan als beautycoach in Merelbeke.
Maar die relatie bleef ook niet lang duren en toe kwam Stefan Van Belle.
Niet echt een onbesproken zakenman.
Want de media kwam al vlug met een verhaal dat hij een gemene oplichter zou zijn die oude vrouwtjes geld aftroggelde.
Zijn verdediging in Dag Allemaal was opmerkelijk, want hij beweerde dat die gemene oplichter gewoon iemand anders was, met dezelfde voornaam en achternaam en per ongeluk ook nog eens met dezelfde leeftijd en in dezelfde streek woonde als hij.
In september 2014 lanceert Callens haar eigen Yoga Label “B.PURE”, een 100% ecologische yogacollectie.
In 2014 verloren ex-Miss België Brigitta Callens en haar vriend Stefan Van Belle hun ongeboren zoon na vijf maanden zwangerschap.
In een reactie verklaarde ze “één grote leegte” te voelen.
Daarna eindigde ook deze relatie.
Een klein jaar na haar breuk met zakenman Stefan Van Belle had ze een relatie met Tv-maker Peter Boeckx, de flamboyante reportagemaker achter het spraakmakende VIER-programma ‘The Sky is the Limit’.
Maar ook deze relatie bleef niet lang duren.
Als yogalerares leerde ze bij het beoefenen van haar passie Andy kennen in 2010.
Vanaf 2015 zou de twee verloofd zijn en in 2017 liet ze weten via fb dat ze zou trouwen.
Toen gaf ze ook een reactie aan TV Familie, waar ze vertelde dat ze “perfect gelukkig” zijn in de liefde en met haar bestaan in de luwte.
Blij dat ze eindelijk de rust gevonden heeft, want buiten de relaties die ik opnoemde, had ze ook voor een korte periode relaties met onder meer chef-kok Sergio Herman, Herman Brusselmans en Jean-Pierre Van Rossem.
Verleden jaar in maart 2018 viel ze van de trap in haar huis.
Door die val was ze ernstig gekwetst aan haar bekken, onderrug en knie en had ze een zware hersenschudding.
De revalidatie duurde enkele maanden.
Vanaf oktober 2019 was haar zaak La Maison Pure terug open voor het publiek.(diverse bronnen, P Magazine en Wikipedia)
Vandaag is het 45 jaar geleden dat de beloftevolle Vlaamse dichter Jotie T’Hooft in het huwelijk trad met Ingrid Weverbergh, dochter van uitgever Julien Weverbergh.
Johan Geeraard Adriaan (Jotie) T’Hooft was een voorbeeldig enig kind tot hij op de middelbare school ernstige aanpassingsproblemen begint te vertonen: door zijn onhandelbaar gedrag, werd hij van verscheidene scholen gestuurd.
Hij zocht zijn toevlucht in de literatuur (vooral poëzie, maar ook ook Franz Kafka en Hermann Hesse) en in de muziek (David Bowie, Nico, Frank Zappa, Lou Reed).
Maar vooral in de drugs.
Op zijn veertiende was hij al verslaafd. De interesse van T’Hooft voor drugs zou naar eigen zeggen (in “Restant”) voortgekomen zijn uit “De blauwe lotus” van Kuifje…
Op 17-jarige leeftijd verliet hij het ouderlijk huis.
Hij ging in Gent op kamers wonen om de kunstacademie te volgen.
Van de geplande studies kwam niks terecht en kwam hij in het drugsmilieu terecht, waar hij zijn geldnood trachtte op te lossen door drugs te verkopen en allerlei baantjes aan te nemen.
Eind 1973 nam hij slaappillen in en probeerde zelfmoord te plegen door zich te kerven met scheermesjes.
Deze zelfmoordpoging mislukte en zijn ouders haalden hem terug naar huis.
De allereerste gedichten van Jotie stonden in het Gentse tijdschrift Restant.
Lukas De Vos was de eerste hoofdredacteur die T’Hooft een kans gaf in Restand.
Als dusdanig was hij van het grootste belang in de doorbraak van de piepjonge dichter.
In 1974 werd T’Hooft echter opnieuw voor drugbezit opgepakt door de politie en ter beschikking van de jeugdrechter.
Na deze periode ontmoette hij Ingrid Weverbergh, een dochter van Julien Weverbergh, uit diens eerste huwelijk.
Jotie en Ingrid traden op 29 augustus 1974 in het huwelijk.
Zijn schoonvader, directeur van uitgeverij Manteau, bezorgde hem niet alleen werk als lector bij uitgeverij Manteau, maar zorgde er ook voor dat zijn eerste bundel Schreeuwlandschap in 1975 gepubliceerd werd.
In Tliedboek van oktober 1975 schreef Frank De Crits hierover: “Ik ben ervan overtuigd dat hij het in ons poëtenwereldje nog ver zal schoppen.
Harde teksten over harde dingen; hij heeft alle kleuren van de regenboog gezien.”
Het druggebruik overheerste echter meer en meer zijn leven en maakte een ander mens van de zachtaardige T’Hooft.
Omdat hij haar mishandelde verliet Ingrid Weverbergh haar man.
De doodsdrift van T’Hooft won het uiteindelijk en in de nacht van 5 op 6 oktober 1977 diende hij zichzelf in een kleine kamer in Brugge een overdosis cocaïne toe en stapte zo uit het leven.
T’Hooft werd begraven op het kerkhof te Oudenaarde.
Na zijn dood werd nog een aantal ongepubliceerde werken van T’Hooft uitgegeven, meestal gedichten maar toch ook wat proza: Poezebeest (1978), Heer van de poorten (1978 – verhalen), Verzamelde gedichten (1981), Verzameld proza (1982), In bossen op eenzame plekken (1995), In mij is onstuitbaar de doodsbloem ontloken (1997) en Verzameld werk (2010).
Toen Julien Weverbergh het archief van T’Hooft in 2004 wilde verkopen stapte de weduwe T’Hooft-Weverbergh naar de rechter, die vervolgens op 18 januari 2005 de verkoop verbood.
Datzelfde jaar eindigde hij op nr. 251 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg. (Diverse bronnen, Ronny De Schepper,Lucas Vanclooster en Wikipedia)
De vader van Jotie T’Hooft in de Humo van 11 oktober 1990
Oudenaardse zangeres Karen Fairy (Katrien Urbain) zorgt voor opmerkelijke debuut (Joepie 18 augustus 1985)
De Vlaamse groep Free Company uit Oudenaarde in de Joepie van 13 juli 1980
Toen gisteren nog vandaag was 