Hoewel de abortuskwestie al in de jaren 1970 op de parlementaire en publieke agenda staat, moet men toch nog jaren wachten vooraleer de abortuswet Lallemand-Michielsens gestemd raakt.
Een van de penhoudsters en naamgever van de wet is PVV-politicia Lucienne Herman-Michielsens.
In 1978 werd haar eerste voorstel tot depenalisering van medisch begeleide abortus in het parlement verworpen.
Nadien kwam er echter een kentering in de publieke opinie.
Na jaren parlementair werk en strijd, samen met de Waalse socialist Roger Lallemand, werd in april 1990, ondanks het verzet van koning Boudewijn bij wisselmeerderheid de abortuswet goedgekeurd.
Daardoor werd abortus onder bepaalde voorwaarden legaal in België.
Lucienne Herman-Michielsens was, vooral in feministische en vrijzinnige middens, een zeer bejubelde vrouw.
Nochtans leed ze tijdens het abortusdebat al zwaar onder de gevolgen van diabetes.
Ze besliste in 1991 niet meer op te komen bij de verkiezingen en trok zich met haar echtgenoot terug in Knokke-Heist.
Ze overleed in Gent op 22 januari 1995.(diverse bronnen en Wikipedia, Jean-Jacques Amy )
