40 jaar geleden, Amanda Lear comeback met verf en penseel (Joepie 7 maart 1982)

Amanda Lear begon in de jaren 60 als mannequin. Ze werkte onder anderen samen met Paco Rabanne.

Eind jaren zestig werkte ze als danseres in de Crazy Horse saloon in Parijs. Fotograaf Brian Duffy kwam daar met haar in contact via Monty Landis en fotografeerde haar voor Nova magazine met als onderwerp ‘How to undress in front of your husband’.

Later onthulde diezelfde Monty toen Duffy haar als sexy vrouw had gefotografeerd dat zij transgender was. Iets wat zij zelf altijd is blijven ontkennen.

In dezelfde periode leerde ze de Spaanse surrealistische schilder Salvador Dalí kennen.

Het zou de excentrieke kunstenaar Salvador Dali, met wie Lear meer dan vijftien jaar “een spiritueel huwelijk” had, zijn geweest die de twijfels rond Lears geslacht aanwakkerde als marketingstrategie.

Die twijfels doken al op in de jaren 60, toen Lear bezig was een modellencarrière uit te bouwen. Lear zou toen geen onbekende geweest zijn in het drag-queencircuit.

Lear zelf voedde de controverse door de ene keer te beweren dat het “een zot idee van een journalist” was, dan weer dat “het een publiciteitsstunt van Dali” was of dat “David Bowie ( ze had een affaire met Bowie en het was ook hij die haar aanstuurde om zangeres te worden) het gerucht gestart had”: “Het maakt me mysterieus en aantrekkelijk.

Er is niets wat de muziekwereld liever heeft dan een freak buiten categorie.

Mijn succes bij homo’s is helemaal te danken aan de buitengewone legendes die over mij bestaan.” En dan was er het nummer “I’m a Mistery”, waarbij “Mystery” verkeerd geschreven werd, met verwijzing naar “Mister”.

Door te poseren voor Playboy bewees ze eind jaren 70 dat ze in ieder geval geen travestiet was.

Maar de geruchten werden er niet door gestopt.

Zelfs recent bleef de controverse levend, toen in 2011 een Italiaanse krant uitpakte met een “geboorteakte” van Alain Tap, die geboren was in 1939 – veel vroeger dan altijd gedacht werd: Lear zou eind jaren 40 geboren zijn, maar die gegevens baadden altijd al in een sfeer van geheimzinnigheid – én een foto van een jonge Tap, met een gezicht dat sprekend geleek op dat van Lear.

“Net als alle mensen in de showbizz moet ik altijd acteren”, vertelde ze in 2009 tijdens een bezoek aan Brugge.

Het heeft haar muziekcarrière eind jaren 70 alvast geen kwaad gedaan.

Want Met behulp van de producer Anthony Monn ontpopte ze zich tot de blanke “queen of disco” en verwierf ze in 1978 wereldfaam met de hit “Follow me”.

Ook de volgende singles Queen of China-Town ( uitgebracht in 1977 maar door haar succes in 1978 terug uitgebracht), Enigma (Give a bit of mmmh to me), Gold, The sphinx en Fashion pack waren een groot succes.

In 1979 trouwde ze met de aristocraat Alain-Philippe Malagnac, de geliefde van de Franse schrijver Roger Peyrefitte. Bij een brand in hun huis in 2000 verloor hij het leven.

In 2001 maakte ze een comeback in de internationale muziekwereld met het in Frankrijk geproduceerde album “Heart”. Opvallende singles waren “Love boat” en “I just wanna dance again”.

Nadien volgden er verscheidene duetten (onder andere: “Beats of love” met Get Ready! uit België, “Martini disease” met Jet Lag uit Italië) en werden er enkele singles uitgebracht (onder andere: “Copacabana” en “Paris by night”).

In 2005 scoorden The Housekeepers een clubhit met Go down, een bewerking van Lears Queen of Chinatown.

In 2006 bracht Lear een cd uit met covers van onder anderen Shirley Bassey, Sarah Vaughan, Nina Simone, Dalida, Juliette Gréco, Hildegard Knef, Eartha Kitt: “With Love”.

Buiten het zingen heeft Amanda ook veel succes met haar schilderijen.

Haar eerste expo vond plaats in Rotterdam in de jaren 80. Volgens kenners is ze blijven groeien in haar werk.

In 2007 ontving ze in Frankrijk de titel “Chevalier dans l’ordre des arts et lettres”.

In 2016 bracht ze een album uit met als titel Let me entertain you en met de singles The best is yet to come en Catwalk.

Haar laatste album is van verleden jaar en kreeg als titel Tuberose. Voor mij één van haar beste albums. Een aanrader, helaas niet meer te koop, gelukkig wel in mijn bezit. Maar gelukkig ook te beluisteren op Spotify.(Diverse bronnen, Wikipedia, Joepie en Oor)

40 jaar geleden, Amanda Lear comeback met verf en penseel (Joepie 7 maart 1982)

Vandaag 40 jaar geleden, opening van de tentoonstelling Kermesse Heroique in het Centre Pompidou in Parijs.

Voor deze grote retrospectief van Salvador Dalí over de overdracht van voorwerpen in een wel of niet schaalverandering.

De bezoeker kreeg een installatie te zien van tientallen gerechten, worstjes en een theelepel op een andere schaal dan in de werkelijkheid.

Zo was de lepel 38 meter lang en goed voor een gewicht van 1600 kg.

Dali gaf de opdracht aan Kim Hamisky om dit kunstwerk te maken.

Gedurende meer dan zes weken hebben een twintigtal arbeiders metalen platen gesneden en gelast om dit kunstwerk samen te stellen.

De Theelepel kreeg een plaats in de hall, naast een rots die begroeid is met regenschermen.

De Theelepel en de rots kregen ook nog een andere functie.

Een pompsysteem pompte water uit de lepel en spoot die dan eens per uur over de rots.

Zo waren de beide kunstwerken verbonden als een soort fontein. (Tentoonstelling 18 december tot en met 14 april 1980, Diverse bronnen en De Post van 30 december 1979)

60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.

In 1959 ondernam hij een groot project namelijk de realisatie van het boek De apocalyps van Sint-Jan.

Dit uniek boek is het grootste, het zwaarste en het duurste boek ter wereld.

De vraagprijs in 1961 was toen 10 miljoen Belgische franken (250000 euro)

Het boek was op perkament geproduceerd, geïllustreerd met originele werken van Dali, Buffet, Foujita, Fini, Mathieu, Trémois, Zadkine met teksten van Cocteau, Rostand, Daniel-Rops, Guitton, Cioran, Giono en Jünger.

Dit boek reisde tien jaar de wereld rond om te worden gepresenteerd in tentoonstellingen waar het een fenomenaal succes was. (Diverse bronnen, De Post januari 1961 en Wikipedia)

60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.
60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.
60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.
60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.
60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.
60 jaar geleden, te gast bij uitgever Joseph Forest tijdens de aankondiging van het duurste boek ter wereld.