40 jaar geleden, Rik Van Looy leert het Chinese volk fietsen (De Post 14 juni 1981)
Tag: Sport
Vandaag 35 jaar geleden, start Wereldkampioenschap voetbal 1986 in Mexico
Het toernooi zou oorspronkelijk door Colombia georganiseerd worden, zo had de FIFA in 1974 beslist, maar dit land gaf eind 1982 de FIFA te kennen, dit niet aan te kunnen.
Op 20 mei 1983 werd Mexico verkozen boven de andere gegadigden: de Verenigde Staten – die in 1994 alsnog aan de beurt kwamen – en Canada. Mexico werd zo het eerste land dat tweemaal de eindronde organiseerde, slechts 16 jaar na hun eerste organisatie in 1970.
Een ernstige aardbeving in september 1985, acht maanden voor de start van het toernooi, leidde tot twijfel over doorgang van het evenement.
De stadions waren echter niet beschadigd en er werd beslist om verder te gaan met de voorbereidingen.
Het donderde in het Belgische kamp.
Er waren interne problemen bij landskampioen RSC Anderlecht, die meegenomen werden naar het WK.
Routinier René Vandereycken had felle kritiek op het meeverdedigen van Franky Vercauteren en vooral Enzo Scifo, die bovenal uit was op eigen succes.
De sfeer was te snijden en bondscoach Guy Thijs overwoog Vandereycken op de bank te zetten.
Door een blessure van Lei Clijsters speelde hij toch mee tegen Mexico.
De Belgen gingen ten onder omwille van hun veel te voorzichtige spelopvatting en Erwin Vandenbergh scoorde alleen na chaotisch werk van de Mexicaanse doelman, de nederlaag van 2-1 was onnodig.
Tegen Irak kwamen de Rode Duivels snel op een 2-0 voorsprong, maar nadat de Irakezen met tien man verder moesten spelen, stortte België in elkaar, het incasseerde een tegendoelpunt en alleen dankzij een uitblinkende doelman Jean-Marie Pfaff bleef men overeind.
Tegen Paraguay was er sprake van herstel, maar twee keer werd een voorsprong weggegeven.
Als nummer drie van deze groep moest men spelen tegen de Sovjet-Unie, dat in de eerste ronde veel indruk maakte.
Vandereycken en Vandenbergh waren toen al terug thuis vanwege blessures, maar waarschijnlijk ook om de sfeer in het Belgische kamp te bevorderen.
Het kampioenschap werd gewonnen door Argentinië, dat in de finale West-Duitsland versloeg.
Diego Maradona was de opvallendste speler.
De Nederlandse wielrenner Jan Janssen mag vandaag 81 kaarsjes uitblazen.
Hij werd wereldkampioen in 1964 (Sallanches), won Parijs-Roubaix in 1967, schreef nog datzelfde jaar – als eerste Nederlander – de Ronde van Spanje op zijn naam en was het jaar nadien ook de eerste Nederlander die de Ronde van Frankrijk wist te winnen.
Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit de eerste plaats in de eindstand van de Super Prestige (1967)
In de Ronde van Frankrijk van 1968 leidde Herman Van Springel nog het algemeen klassement voor de laatste etappe, een tijdrit. Aangezien Janssen nog nooit een belangrijke tijdrit had gewonnen gaven weinigen hem een kans.
Hij reed echter de race van zijn leven en won de etappe en het eindklassement, met slechts 38 seconden voorsprong op Van Springel.
Dit was tot dan het kleinste verschil ooit, tot Greg LeMond het scherper stelde in 1989 door de Ronde van dat jaar te winnen met slechts 8 seconden verschil op Laurent Fignon, eveneens na een slottijdrit.
In 1968 werd nog in landenploegen gereden, waardoor Janssen verplicht was met Nederlandse renners samen te werken die anders voor een andere sponsor reden.
Het pleit voor zijn koersmentaliteit en koersinzicht (en dat van ploegleider Ab Geldermans) dat hij desalniettemin de Tour kon winnen, temeer daar hij alleen maar drie ploegmaats over had in Parijs : Arie den Hartog, Eddy Beugels en Evert Dolman.
In totaal won Jan Janssen 7 Touretappes. Ook won hij drie keer de groene trui.
Ook op de baan was Janssen succesvol. Hij won bijvoorbeeld driemaal de zesdaagse van Antwerpen. Tijdens zijn carrière vielen hem de nodige onderscheidingen ten deel: in 1968 werd hij gekozen tot Sportman van het jaar en hij kreeg vijf jaar op rij de Gerrit Schulte Trofee.
Tijdens zijn carrière kwam de vijf jaar jongere Eddy Merckx op. Merckx bleef hem in 1967 voor in Gent-Wevelgem en op het wereldkampioenschap op de weg. In 1969 nam Merckx definitief de leiding over en werd Janssen tiende in de Tour de France (en tweede in het puntenklassement).
Overigens zag Merckx eerder dan bijvoorbeeld Kees Pellenaars de grote potentie van Janssen in. In ’67 zei hij: “Jan Janssen kan de Tour de France winnen, omdat hij een compleet renner is!
Hij kan tijdrijden, bergop rijden, sprinten en zelfs een zesdaagse rijden.
Na zijn actieve wielercarrière begon Janssen in 1972 een fietsenfabriek waar (race)fietsen onder de naam ‘Jan Janssen’ worden geproduceerd.
In Wageningen wordt jaarlijks de Jan Janssen Classic verreden.
Op 27 januari 2020 is zijn bronzen standbeeld geplaatst in zijn geboortedorp Noorddorp.
Vanaf dat jaar vindt ook de jaarlijkse toertocht Ode van Jan Janssen plaats.
In augustus 2014 werd bij Janssen de ziekte kanker geconstateerd, maar hij herstelde.Voorafgaand aan de start van de Ronde van Frankrijk 2015 in Utrecht kregen hij en Joop Zoetemelk de belangrijkste Franse nationale onderscheiding, het Legioen van Eer.(Diverse bronenn en Wikipedia)
60 jaar geleden, Rik Van Steenbergen aan het hoofd van de wielerploeg Van Steenbergen-Solo (Ons Land mei 1961
Vandaag 10 jaar geleden, Philippe Gilbert winnaar van Luik-Bastenaken-Luik 2011
Reeds vroeg in de koers gingen 10 renners aan de haal.
Omega Pharma-Lotto liet niet begaan en het verschil bleef rond de drie minuten draaien.
De kopgroep viel langzaam uiteen op het drieluik Wanne-Stockeu-Côte de la Haute-Levée.
Na de Col du Rosier, op 60 km van de finish, kwam een groepje met onder anderen Greg Van Avermaet, Laurens ten Dam en Dario Cataldo aansluiten bij de overblijvers.
Onder impuls van Omega Pharma-Lotto en Team Leopard-Trek bleef het peloton binnen een minuut van de koplopers.
Toen die weer even verder uitliepen, liet het peloton niet meer begaan.
Op La Redoute was het verschil nog één minuut.
De finale kon beginnen. Andy Schleck, Fränk Schleck, Philippe Gilbert, Robert Gesink, Aleksandr Kolobnev en Igor Antón rukten zich los van het peloton en gingen de vluchters een voor een voorbij.
Op de Roche-aux-Faucons plaatste Andy Schleck weer een versnelling.
Enkel zijn broer Fränk en Gilbert volgden.
Van de overgebleven vluchters kon enkel Greg Van Avermaet een tijdje mee, maar moest lossen op de laatste helling, de Côte de Saint-Nicolas.
Gilbert probeerde weg te rijden, maar Fränk Schleck loste zijn wiel niet, even later gevolgd door Andy.
In de spurt stond er op Gilbert weer geen maat en hij won gemakkelijk voor de beide Schlecks.
1/ Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) – 6h13’18”
2/ Fränk Schleck (Team Leopard-Trek)
3/ Andy Schleck (Team Leopard-Trek)
4/ Roman Kreuziger (Astana) – +0’24”
5/ Rigoberto Uran (Team Sky)
6/ Chris Sörensen (Saxo Bank-Sungard)
7/ Greg van Avermaet (BMC Racing Team) – +0’27”
8/ Vincenzo Nibali (Liquigas-Cannondale) – +0’29”
9/ Björn Leukemans (Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team) – +0’39”
10/ Samuel Sanchez (Euskaltel-Euskadi) (Diverse bronnen en Wikipedia)
Vandaag 60 jaar geleden, de Franse wielrenner Raymond Poulidor stapt in het huwelijksbootje met Gisèle Bardet.
Het koppel kreeg twee dochters Isabelle en Corinne.
Zijn dochter Corinne is getrouwd met de Nederlandse wielrenner Adrie Van Der Poel.
Waardoor wielrenners Mathieu en David Van Der Poel zijn kleinkinderen zijn.
Raymond Poulidor was vooral populair omdat hij zich zo makkelijk kon schikken in zijn rol van underdog en tegenslagen kon incasseren.
In Frankrijk is hij bekend onder zijn bijnaam Poupou.
Hij wordt ook Eeuwige Tweede genoemd, omdat hij in vele wedstrijden net naast de hoofdprijs greep.Onder meer in de Ronde van Frankrijk werd hij driemaal tweede (1964, 1965 en 1974) en vijfmaal derde (1962, 1966, 1969, 1972 en 1976), zonder een etappe in de gele trui te hebben gereden.
In het begin van zijn carrière was Jacques Anquetil zijn grootste rivaal, later kreeg hij te maken met Eddy Merckx.
In 1964 kwam Poulidor het dichtst bij een Tourzege.
Op de Puy de Dôme vocht hij een duel uit met de grote favoriet Jacques Anquetil, die in tegenstelling tot Poulidor aan het einde van zijn krachten was.
Anquetil wist zijn vermoeidheid echter te verbergen, waardoor Poulidor te lang wachtte met zijn aanval.
In Parijs scheidden hem uiteindelijk slechts 55 seconden van de gele trui.
Poulidor legde met zijn Mercedes type 280SE, die hij in 1980 had gekocht, in 15 jaar maar liefst 740 000 kilometer af.
Dit zonder vervanging van vitale onderdelen.
Nadat de Duitse constructeur hierover was ingelicht, werd hem een nieuwe Mercedes-Benz E-Klasse E320 met automatische versnellingsbak en vele andere opties aangeboden.
De oude wagen staat tentoongesteld op de Franse hoofdzetel van Mercedes-Benz in Parijs.
In oktober 2019 werd hij met vermoeidheidsklachten opgenomen in een ziekenhuis. Poulidor overleed een maand later op 83-jarige leeftijd.
Als eerbetoon startte de negende etappe van de Ronde van Frankrijk 2004 in Saint-Léonard-de-Noblat , de woonplaats van Poulidor.
60 jaar geleden, de Vlaamse wielrenner Gilbert Maes in Ons land van april 1961.
Op het einde van het seizoen van 1960 debuteerde hij nog bij Peugeot, waarbij toen ook Rik Van Steenbergen nog reed, maar toen die in 1961 zijn eigen ploeg oprichtte samen met het margarinemerk Solo, stapte Gilbert Maes mee over.
Samen met Rik en diens vaste ploegmaat Miel Severeyns werd Gilbert Maes meteen al tweede in de Antwerpse zesdagen, enkel voorafgegaan door een ander onafscheidelijk duo Van Looy-Post, voor de gelegenheid bijgestaan door Willy Vannitsen.
Op de weg werd Gilbert dat jaar nog tweede in de Omloop van Limburg en die van de Vlaamse Gewesten en derde in Nokere Koerse.
Het jaar daarop won hij zowel in zijn eigen geboortestad (Sint-Niklaas dus) als die van Rik Van Steenbergen (Arendonk). Daarnaast won hij ook nog de Omloop van het Leiedal.
In 1963 gingen de wegen van Maes en Van Steenbergen uit elkaar.
Gilbert werd meteen Belgisch kampioen ploegkoers, aan de zijde van Lucien De Munster, maar het tijdperk van de grote pistiers was blijkbaar over in Vlaanderen, te oordelen naar de tweede plaats van Gustaaf De Smet met Charles Rabaey en de derde van Willy Vannitsen aan de zijde van Tuur De Cabooter.
Een jaar later verlengden Maes en De Munster hun titel en deze keer was de tegenstand toch wat prestigieuzer.
Tweede was immers gouwe ouwe Miel Severeyns aan de zijde van een nieuw goudhaantje van de Solo-Superia-ploeg Hugo Scrayen (Scrayen zou later nog lang de partner van Rik Van Steenbergen zijn in… het kaarten voor grof geld) en derde Ward Sels met Willy Vanden Berghen.
Op de weg behaalde Gilbert in die jaren nog veertien overwinningen voor de ploeg van Dr.Mann, terwijl hij op de piste in 1966 net naast zijn derde titel in de ploegkoers greep samen met die andere Waaslander Theo Verschueren.
De titel ging uiteindelijk naar… Sercu-Merckx! Geen oneer om daardoor te worden verslagen!
Dat jaar boekte Gilbert Maes nog twee overwinningen op de weg (kermiskoersen) en zowel in 1967 als in 1968 zal hij nog eens vice-kampioen ploegkoers worden.
In beide jaren was dat met de overslijtbare Miel Severeyns en de overwinning ging tweemaal opnieuw naar het duo Sercu-Merckx.
Daarna hield Gilbert het voor bekeken.
Gilbert was als jeugdrenner aangesloten bij Hoboken WAC. Zoon Fritz heeft het ook enkele jaren geprobeerd en was aangesloten bij de Wase W.C.Kruibeke. (Ronny De Schepper en Ons Land 8 april 1961)
40 jaar geleden, te gast bij de Vlaamse zwemster en ambtenaar Carla Galle.
Ze is familie van minister Marc Galle.
Ze nam onder meer deel aan de Olympische Zomerspelen 1968 en zwom verschillende Belgische records.
Nadien werd zij partijsecretaris van de sp.a, waar zij de toenmalige voorzitter Karel Van Miert leerde kennen, die haar partner werd.
Van 1991 tot 2013 stond zij aan het hoofd van Bloso, de Vlaamse sportadministratie.
In 1994 brak het Agustaschandaal uit en werd Galle aangeklaagd voor valsheid in geschrifte samen met andere leden uit de partijtop.
De sp.a had namelijk smeergeld gekregen van de helikopterbouwer.
Volgens Karel Van Miert was zijn levensgezellin echter het slachtoffer geworden van een afrekening binnen de socialistische partij. Galle werd in 2002 (met uitstel) veroordeeld op grond van “valse verklaringen” van minister en gewezen partijvoorzitter Frank Vandenbroucke.
In 2003 werd zij na een beroepsprocedure bij het Brussels hof van beroep vrijgesproken.(Diverse bronnen, Wikipedia en De Post van 12 april 1981)
Vandaag is het ook al 40 jaar geleden dat de Amerikaanse zwaargewicht bokser Joe Louis is overleden.
Vandaag 50 jaar geleden, begrafenis van de Vlaamse wielrenner Jean-Pierre Monseré
Vandaag is het ook al 50 jaar geleden dat de Vlaamse wielrenner Jean-Pierre Monseré is overleden.
Vandaag 50 jaar geleden, het jubileumnummer van Sport 80
50 jaar geleden, Eddy Merckx en zijn vrouw Claudine Acou in de bloemetjes gezet in Parijs.
60 jaar geleden, te gast bij de Franse wielrenner Jacques Anquetil.
De Zweeds wielrenner Gösta Pettersson mag vandaag 80 kaarsjes uitblazen.
