50 jaar geleden, te gast bij de Vlaamse atleet Miel Puttemans (De Post 12 september 1971)
Tag: Sport
Vandaag 60 jaar geleden, kwam de Duitse Formule 1-coureur Wolfgang Graf Berghe von Trips met zijn Ferrari in botsing met de Lotus van Jim Clark
Von Trips nam vanaf 2 september 1956 deel aan 27 van de 29 Grands Prix waarvoor hij stond ingeschreven.
Hij behaalde eenmaal de poleposition, won in 1961 twee races, te weten de Grote Prijzen van Nederland en Engeland, kwam in totaal zes keer op het podium, en verzamelde een totaal van 56 punten.
Tijdens de Italiaanse Grand Prix van 1961 op het circuit van Monza kwam zijn Ferrari 156 in botsing met de Lotus van Jim Clark.
Bij het inrijden van de Parabolica vloog von Trips’ auto de tribune in.
Behalve hijzelf kwamen ook vijftien toeschouwers om het leven.
Op dat ogenblik stond hij, met nog twee races te gaan, aan de leiding in het WK met vier punten voorsprong op zijn ploegmaat Phil Hill. Deze won de wedstrijd en werd wereldkampioen.
Vandaag 50 jaar geleden, Eddy Merckx winnaar wereldkampioenschap wielrennen 1971
Het was de zevende keer dat Zwitserland het WK op de weg mocht organiseren.
In de wegrit bij de mannen klopte de Belg Eddy Merckx de Italiaan Felice Gimondi. De Fransman Cyrille Guimard finishte derde met een achterstand van 1 minuut en 13 seconden.
Het was de tweede keer dat Merckx de regenboogtrui mocht aantrekken.
Bij de amateurs troefde de Fransman Régis Ovion, de jonge Freddy Maertens af.
Derde was de Spanjaard José-Luis Viejo.
Bij de dames ging de regenboogtrui naar de Sovjet-Unie dankzij Anna Konkina.
Zij versloeg de Italiaanse Morena Tartagni en de Nederlandse Keetie van Oosten-Hage in een massasprint.
Vandaag 60 jaar geleden, Rik Van Looy winnaar Wereldkampioenschappen wielrennen 1961
Vandaag 40 jaar geleden, Freddy Maertens winnaar van de Wereldkampioenschap wielrennen 1981
De Vlaamse wielrenner Roger De Vlaeminck mag vandaag 74 kaarsjes uitblazen.
Sfeerbeelden Ronde van Frankrijk 1951 (Ons Volk 2 augustus 1951)
Vandaag 50 jaar geleden, Eddy Merckx voor de derde keer winnaar van de Ronde van Frankrijk (De Post 25 juli 1971)
Het verschil tussen Eddy Merckx en Joop Zoetemelk die tweede eindigde bedroeg 9 minuten en 51 seconden.
Op de derde plaats eindigde Lucien Van Impe.
In totaal namen er 35 Belgen en 21 Nederlanders deel aan de Tour van 1971.
Belgische etappezeges:
Eric Leman won de 1e etappe deel A van Mulhouse naar Bazel, 6e etappe deel A van Roubaix (Robaais) naar Amiens en de 7e etappe van Rungis naar Nevers.
Albert Van Vlierberghe won de 1e etappe deel C van Freiburg im Breisgau naar Mulhouse.
Eddy Merckx won de 2e etappe van Mulhouse naar Straatsburg, de 13e etappe van Albi naar Albi, de 17e etappe van Mont-de-Marsan naar Bordeaux en de 20e etappe van Versailles naar Parijs.
Walter Godefroot won de 9e etappe van Clermont-Ferrand naar Saint-Étienne.
Herman Van Springel won de 16e etappe deel B van Gourette/Les Eaux Bonnes naar Pau.
Nederlandse etappezeges:
Gerben Karstens won de 1e etappe deel B van Bazel naar Freiburg im Breisgau.
Rini Wagtmans won de 3e etappe van Straatsburg naar Nancy.
Jan Krekels won de 19e etappe van Blois naar Versailles.
Mark Vanlombeek in de Tour, vrouw en kinderen aan zee (Story 8 juli 1986)
Vandaag 50 jaar geleden, Jacky Ickx winnaar van de Grand Prix Formule 1 van Nederland 1971
40 jaar geleden, te gast bij de Vlaamse wielrenner Jos Jacobs (Story 19 juni 1981)
Eddy Merckx mag vandaag 76 kaarsjes uitblazen.
40 jaar geleden, Rik Van Looy leert het Chinese volk fietsen (De Post 14 juni 1981)
Vandaag 35 jaar geleden, start Wereldkampioenschap voetbal 1986 in Mexico
Het toernooi zou oorspronkelijk door Colombia georganiseerd worden, zo had de FIFA in 1974 beslist, maar dit land gaf eind 1982 de FIFA te kennen, dit niet aan te kunnen.
Op 20 mei 1983 werd Mexico verkozen boven de andere gegadigden: de Verenigde Staten – die in 1994 alsnog aan de beurt kwamen – en Canada. Mexico werd zo het eerste land dat tweemaal de eindronde organiseerde, slechts 16 jaar na hun eerste organisatie in 1970.
Een ernstige aardbeving in september 1985, acht maanden voor de start van het toernooi, leidde tot twijfel over doorgang van het evenement.
De stadions waren echter niet beschadigd en er werd beslist om verder te gaan met de voorbereidingen.
Het donderde in het Belgische kamp.
Er waren interne problemen bij landskampioen RSC Anderlecht, die meegenomen werden naar het WK.
Routinier René Vandereycken had felle kritiek op het meeverdedigen van Franky Vercauteren en vooral Enzo Scifo, die bovenal uit was op eigen succes.
De sfeer was te snijden en bondscoach Guy Thijs overwoog Vandereycken op de bank te zetten.
Door een blessure van Lei Clijsters speelde hij toch mee tegen Mexico.
De Belgen gingen ten onder omwille van hun veel te voorzichtige spelopvatting en Erwin Vandenbergh scoorde alleen na chaotisch werk van de Mexicaanse doelman, de nederlaag van 2-1 was onnodig.
Tegen Irak kwamen de Rode Duivels snel op een 2-0 voorsprong, maar nadat de Irakezen met tien man verder moesten spelen, stortte België in elkaar, het incasseerde een tegendoelpunt en alleen dankzij een uitblinkende doelman Jean-Marie Pfaff bleef men overeind.
Tegen Paraguay was er sprake van herstel, maar twee keer werd een voorsprong weggegeven.
Als nummer drie van deze groep moest men spelen tegen de Sovjet-Unie, dat in de eerste ronde veel indruk maakte.
Vandereycken en Vandenbergh waren toen al terug thuis vanwege blessures, maar waarschijnlijk ook om de sfeer in het Belgische kamp te bevorderen.
Het kampioenschap werd gewonnen door Argentinië, dat in de finale West-Duitsland versloeg.
Diego Maradona was de opvallendste speler.
De Nederlandse wielrenner Jan Janssen mag vandaag 81 kaarsjes uitblazen.
Hij werd wereldkampioen in 1964 (Sallanches), won Parijs-Roubaix in 1967, schreef nog datzelfde jaar – als eerste Nederlander – de Ronde van Spanje op zijn naam en was het jaar nadien ook de eerste Nederlander die de Ronde van Frankrijk wist te winnen.
Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit de eerste plaats in de eindstand van de Super Prestige (1967)
In de Ronde van Frankrijk van 1968 leidde Herman Van Springel nog het algemeen klassement voor de laatste etappe, een tijdrit. Aangezien Janssen nog nooit een belangrijke tijdrit had gewonnen gaven weinigen hem een kans.
Hij reed echter de race van zijn leven en won de etappe en het eindklassement, met slechts 38 seconden voorsprong op Van Springel.
Dit was tot dan het kleinste verschil ooit, tot Greg LeMond het scherper stelde in 1989 door de Ronde van dat jaar te winnen met slechts 8 seconden verschil op Laurent Fignon, eveneens na een slottijdrit.
In 1968 werd nog in landenploegen gereden, waardoor Janssen verplicht was met Nederlandse renners samen te werken die anders voor een andere sponsor reden.
Het pleit voor zijn koersmentaliteit en koersinzicht (en dat van ploegleider Ab Geldermans) dat hij desalniettemin de Tour kon winnen, temeer daar hij alleen maar drie ploegmaats over had in Parijs : Arie den Hartog, Eddy Beugels en Evert Dolman.
In totaal won Jan Janssen 7 Touretappes. Ook won hij drie keer de groene trui.
Ook op de baan was Janssen succesvol. Hij won bijvoorbeeld driemaal de zesdaagse van Antwerpen. Tijdens zijn carrière vielen hem de nodige onderscheidingen ten deel: in 1968 werd hij gekozen tot Sportman van het jaar en hij kreeg vijf jaar op rij de Gerrit Schulte Trofee.
Tijdens zijn carrière kwam de vijf jaar jongere Eddy Merckx op. Merckx bleef hem in 1967 voor in Gent-Wevelgem en op het wereldkampioenschap op de weg. In 1969 nam Merckx definitief de leiding over en werd Janssen tiende in de Tour de France (en tweede in het puntenklassement).
Overigens zag Merckx eerder dan bijvoorbeeld Kees Pellenaars de grote potentie van Janssen in. In ’67 zei hij: “Jan Janssen kan de Tour de France winnen, omdat hij een compleet renner is!
Hij kan tijdrijden, bergop rijden, sprinten en zelfs een zesdaagse rijden.
Na zijn actieve wielercarrière begon Janssen in 1972 een fietsenfabriek waar (race)fietsen onder de naam ‘Jan Janssen’ worden geproduceerd.
In Wageningen wordt jaarlijks de Jan Janssen Classic verreden.
Op 27 januari 2020 is zijn bronzen standbeeld geplaatst in zijn geboortedorp Noorddorp.
Vanaf dat jaar vindt ook de jaarlijkse toertocht Ode van Jan Janssen plaats.
In augustus 2014 werd bij Janssen de ziekte kanker geconstateerd, maar hij herstelde.Voorafgaand aan de start van de Ronde van Frankrijk 2015 in Utrecht kregen hij en Joop Zoetemelk de belangrijkste Franse nationale onderscheiding, het Legioen van Eer.(Diverse bronenn en Wikipedia)
