Hugo bezocht Gent voor het eerst in 1837.

In een brief die hij op 24 augustus 1837 vanuit Oudenaarde richtte aan zijn vrouw, schreef hij over dit bezoek : “Ik heb het Groot Kanon van Gent gezien, ik maak je hier een kleine schets…”.

Later werkte hij de bekende schets uit tot een minder correcteweergave van de werkelijkheid.

In dezelfde brief beschrijft hij Gent, gezien vanop de toren van de Sint-Baafs kathedraal.

In zijn Laus Gandae citeert Victor Fris uit deze brief.

In detail tekent Hugo een stad die vandaag grotendeels veranderd is. Zo inspireren de vier historische waters (Schelde, Leie, Lieve en Moer die in Hugo’s tijd nog van kapitaal belang schenen) de schrijver tot de bekende boutadedat “Gent een Venetië van het noorden was”

Minder bekend is Hugo’s Gentse “doortocht ” in december 1851, na de staatsgreep van de Franse prins-president Louis-Napoleon (de latere Napoleon III). Hugo – die met luide stem maar zonder succes de republiek verdedigde – vreesde, opgepakt te worden door de politie.

Vermomd in een werkmanspak en onder een valse naam (met een reispas van typograaf Jacques-Firmin Lanvin) vluchtte hij naar Brussel, via Gent.

Pas na de nederlaag van Frankrijk (en van keizer Napoleon III) in de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) kon Hugo naar Parijs terugkeren.

Hij werd er triomfantelijk ontvangen. (Geert Vandamme en Nicole Verschoore)