Vandaag 20 jaar geleden, Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, hertogin van Mecklenburg, Prinses van Lippe-Biesterfeld is overleden.

Koningin Juliana overlijdt, een half jaar vóór Bernhard op 20 maart 2004 op 94-jarige leeftijd.

Opmerkelijk is dat ze op de dag af, exact 70 jaar na haar grootmoeder, koningin-regentes Emma overlijdt.

Op 30 maart wordt ze bijgezet in de grafkelder van Oranje-Nassau in de Nieuwe Kerk in Delft. 

90 jaar geleden, het Kasteel ter Ham in Steenokkerzeel en toen verblijfplaats van ex-keizerin Zita van Oostenrijk (februari 1934)

Het Kasteel ter Ham is een historisch waterslot in Steenokkerzeel, dat al sinds de 13e eeuw bestaat.

Het huidige kasteel werd gebouwd rond 1500 door Filip III Hinckaert, die het domein had gekocht van de familie van Lannoy.

Hij liet het oude stenen kasteel afbreken en een nieuw kasteel optrekken, omgeven door grote vijvers en twee ophaalbruggen.

Het kasteel werd geïnspireerd door het kasteel van Laarne en kreeg een donjonachtig uitzicht met een groot zadeldak, kantelen en een kegelvormige torenspits.

Het kasteel wisselde nog verschillende keren van eigenaar, onder meer de families van Hamme, Brandenburg, Cotereau, Salm, Groesbeek en de Croix.

Het kasteel kende ook verschillende verbouwingen en restauraties, vooral in de 18e en 20e eeuw.

In 1929 werd het kasteel verhuurd aan de voormalige keizerin Zita van Bourbon-Parma en haar gezin, die er tot mei 1940 verbleven.

In 1943 werd het kasteel zwaar beschadigd door een Duitse bom.

In 1955 kocht de gemeente Steenokkerzeel het domein, maar kon het niet onderhouden.

In 1964 werd het kasteel eigendom van de Vlaamse overheid, die het liet restaureren en inrichten als conferentieoord.

Sinds 2014 is het kasteel in erfpacht gegeven aan Optimum C, een expertisecentrum voor ouderenzorg.

In de onmiddellijke nabijheid van het kasteel, op de plaats van de oude kasteelhoeve, werden vanaf 2018 twintig nieuwbouwwoningen opgetrokken.

Deze maand, 70 jaar geleden, veiling van de bezittingen van Faroek I door de Egyptische regering.

Faroek I van Egypte was de koning van 1936 tot 1952, toen hij werd afgezet door een staatsgreep van de Vrije Officieren.

Hij stond bekend om zijn weelderige levensstijl, zijn verzamelingen en zijn kleptomanie.

Na zijn afzetting vluchtte hij naar Italië, waar hij in 1965 overleed.

Een van de gebeurtenissen die zijn reputatie schaadden, was de veiling van zijn bezittingen door de regering in 1954.

De veiling duurde tien dagen en bracht meer dan 3 miljoen pond op.

Onder de geveilde voorwerpen waren sieraden, kleding, meubels, auto’s, wapens, postzegels en munten.

Een van de munten was het Amerikaanse gouden 20 dollarstuk van 1933 dat later de kostbaarste munt uit de geschiedenis werd.

De veiling was bedoeld om geld in te zamelen voor de ontwikkeling van Egypte, maar werd ook gezien als een vernedering voor de voormalige koning en een symbool van het einde van de monarchie.

De veiling duurde 10 dagen en omvatte onder andere auto’s, juwelen, meubels, kunstwerken en zelfs dieren.

Om van de verkoop een succes te maken, kregen de kopers die voor meer dan 5 miljoen Franse Frank kochten, de eer en het voorrecht om de verzameling pornografische voorwerpen en afbeeldingen van Faroek I te mogen zien.

De grote verzamelingen postzegels en munten van de koning waren wereldberoemd.

Hij bezat onder meer de kostbaarste munt uit de geschiedenis, het Amerikaanse gouden 20 dollarstuk van 1933.

Dit exemplaar bracht op een veiling in 2002 7,5 miljoen dollar op.

De opbrengst van de veiling was ongeveer 3 miljoen pond, maar veel van de spullen werden onder de marktwaarde verkocht of gestolen door corrupte ambtenaren.

Gisteren nog vandaag

Na de Egyptische onafhankelijkheid van Groot-Brittannië in 1922 veranderde de titel van sultan Foead I naar die van koning.

In april 1936 overleed Foead I, waardoor zijn zoon Farouk I op 16-jarige leeftijd koning van Egypte werd.

Een van zijn eerste daden als staatshoofd was al zijn auto’s (hij had er meer dan 100) rood te laten verven).

Daarna verbood hij per wet, die kleur voor elke andere wagen, zodat hij snel zonder last van de politie door zijn land kon scheuren.

26 jaar lang heerste hij met ijzeren hand en bouwde een nogal dubieuze reputatie op.

Door zijn overdadige levensstijl kreeg Faroek de weinig liefkozende naam ‘Playboy-koning’ en stond hij te boek als een kleptomaan.

Faroek ging helemaal op in deze, zeker voor een monarch, ongewone hobby.

Toen hij Winston Churchill over de vloer kreeg, maakte hij hem diens horloge afhandig.

Nadat de Britse diplomatieke diensten discreet protest aantekenden tegen deze protocollair niet zo gangbare praktijk, werd het kleinood terugbezorgd, met als uitleg dat Farouk het “gevonden” had.

En toen in 1944 de kist met daarin het stoffelijk overschot van de in Zuid-Afrika overleden Perzische koning een tussenlanding maakte in Caïro, stal Farouk het ceremoniële zwaard, de medailles en de broeksband van de afgestorvene.

Mede daardoor werd de impopulaire ‘Dief van Caïro’ in 1952 van de kroon gestoten door de legendarische kolonel Gamal Abdel Nasser.

Na zijn gedwongen onttroning nam Faroek met zijn luxe jacht op pompeuze manier vanuit havenstad Alexandrië de vlucht naar Monaco.

Na de revolutie ging Faroek in Rome wonen, maar zijn zoon Fouad en zijn dochters werden naar Zwitserland gestuurd.

Narriman Sadik, de tweede vrouw van Faroek vroeg de scheiding aan in 1953 en vertrok terug naar Egypte.

Haar zoon en de drie dochters uit het eerste huwelijk bleven bij Faroek.

In 1953 bracht de ex-koning een bezoek aan ons land en was hij te gast in Roeselare tijdens de batjesfeesten.

56 jaar geleden, stierf hij in Rome na het verorberen van een rijk diner.

De officiële lezing is dat hij stierf aan een hersenbloeding.

Volgens zijn zoon Ahmed Fouad II. die toen 13 jaar was, zou hij vergiftigd geweest zijn door zijn vijanden,

In een gesprek uit 2011 beweerde Ahmed Fouad II dat zijn vader niet de kans had om zijn fortuin mee te nemen naar het buitenland.

Vier jaar geleden werd het Patek Philippe uurwerk dat om Faroeks pols hing, verkocht door een onbekende koper voor 912.500 dollars. (Diverse bronnen, De Naakte Kroon van Jan van den Berghe. Wikipedia en Ons Volk 27 september 1951)

Gisteren nog vandaag

Vandaag 70 jaar geleden, op 17 februari 1954, werd Marie Astrid van Luxemburg geboren.

Zij is de oudste dochter en het eerste kind van groothertog Jan en groothertogin Josephine Charlotte van Luxemburg.

Zij werd gedoopt op 8 maart 1954 in de kerk van Betzdorf, waar zij ook geboren was in het kasteel Betzdorf.

Marie Astrid van Luxemburg is getrouwd met Carl Christian de Habsbourg Lorraine, een kleinzoon van de laatste Oostenrijkse keizer, Karl I.

Zij trouwden op 6 februari 1982 in Luxemburg-Stad.

Het echtpaar heeft vijf kinderen, namelijk Marie Christine, Imre, Christoph, Alexander en Gabriella.

Marie Astrid van Luxemburg is sinds 1970 de voorzitter van de Rode Kruis Jeugd van Luxemburg.

Zij heeft ook een diploma als verpleegster en een certificaat in tropische geneeskunde.

Zij is een nicht van de Belgische koningen Boudewijn en Albert II en een nichtje van de huidige koning Filip.

Vandaag, 55 geleden, huwelijk van Prinses Maria Gabriella van Savoye met Robert Zellinger de Balkany in Sainte-Mesme.

Eerder bereikte Prinses Maria Gabriella van Savoye de wereldpers in 1958 omdat ze weigerde te trouwen en dat wegens religieuze verschillen met de Shah Mohammed Reza Pahlavi van Iran.

Maria Gabriella di Savoia was het derde kind van de prins en prinses van Piemonte, geboren op 24 februari 1940, Napels, Italië.

Haar vader was de laatste koning van Italië, Umberto II, en haar moeder was Marie José van België.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte ze met haar moeder en haar broer en zussen naar Zwitserland, waar ze tyfus opliep maar herstelde.

Na de afschaffing van de monarchie in Italië in 1946, vestigde ze zich definitief in Zwitserland met haar familie.

Ze studeerde exacte wetenschappen, tolken en kunstgeschiedenis in Madrid, Genève en Parijs.

Robert Zellinger de Balkany was een Franse zakenman en vastgoedontwikkelaar van Hongaarse afkomst, die geboren werd op 4 augustus 1931 in Iclod, Roemenië.

Hij trouwde op 12 februari 1969 in Sainte-Mesme met prinses Maria Gabriella van Savoye.

Het kerkelijk huwelijk werd later gevierd op 21 juni 1969 in Eze-sur-Mer, op Château Balsan.

Het paar kreeg één dochter, Marie Elizabeth Zellinger de Balkany.

Het paar kreeg één dochter, Marie Elizabeth Zellinger de Balkany.

Marie Elizabeth werd geboren op 12 augustus 1971 in Genève.

Ze is een kunsthistorica en curator die werkt voor verschillende musea en galerijen in Europa.

Ze is getrouwd met Nicolas Kostopoulos, een Griekse bankier, en heeft twee kinderen: Alexander en Sophia.

Het huwelijk van Prinses Maria Gabriella van Savoye met Robert Zellinger de Balkany eindigde in een scheiding in 1990, na een eerdere scheiding van tafel en bed in 1976.

Robert Zellinger de Balkany overleed op 19 september 2015 in Genève, Zwitserland.

Prinses Maria Gabriella van Savoye richtte de Stichting Umberto II en Marie José van Savoye op en schreef verschillende boeken over het Huis Savoye.

Ze woont nog steeds in Èze, Frankrijk.

Gisteren nog vandaag

Vandaag 55 jaar geleden, sfeerbeelden van de Doop van Johan Friso Bernhard Christiaan David, Prins van Oranje-Nassauin in de Utrechtse Dom van Johan Friso Bernhard Christiaan David, Prins van Oranje-Nassau.

Friso van Oranje-Nassau van Amsberg was het tweede kind van kroonprinses Beatrix en prins Claus.

Friso werd geboren in het Academisch Ziekenhuis Utrecht.

De toenmalige ‘hofpredikant’ Henk Kater doopte hem op 28 december 1968 in de Dom van Utrecht.

Zijn peetouders waren zijn maternale grootmoeder koningin Juliana, prins Harald van Noorwegen, Herman van Roijen, Johan Christian Freiherr von Jenisch en Christina von Amsberg, een jongere zus van zijn vader.

Foto’s afkomstig van het tijdschrift De Post van 12 januari 1969

70 jaar geleden, op bezoek bij de sjah van Perzië Mohammad Reza Pahlavi en Soraya Esfandiary Bakhtiari (november 1953)

In november 1953 ontving de sjah van Perzië Mohammad Reza Pahlavi en zijn tweede echtgenote Soraya Esfandiary Bakhtiari de internationale pers.

Gisteren nog vandaag

Soraya Esfandiary Bakhtiari was de dochter van een Iraanse ambassadeur en een Duitse moeder.

Hun huwelijk was echter gedoemd te mislukken, omdat Soraya geen kinderen kon krijgen.

In 1958 scheidde de sjah van haar, onder druk van zijn hof en de religieuze leiders.

Gisteren nog vandaag

De sjah had al eerder een mislukt huwelijk achter de rug.

Zijn eerste vrouw was de Egyptische prinses Fawzia, met wie hij in 1939 trouwde.

Zij schonk hem een dochter, Shahnaz, in 1940.

Maar het huwelijk was ongelukkig en Fawzia keerde terug naar Egypte in 1945, waar ze een scheiding aanvroeg en kreeg.

De sjah erkende deze scheiding pas in 1948, op voorwaarde dat Shahnaz bij hem bleef.

Na zijn scheiding van Soraya trouwde de sjah in 1959 met Farah Diba, de dochter van een Perzische legerkapitein.

Zij werd de moeder van zijn vier kinderen: kroonprins Reza (1960), Farahnaz (1963), Ali-Reza (1966-2011) en Leila (1970-2001).

Gisteren nog vandaag

In 1967 kroonde de sjah zichzelf en Farah tot keizer en keizerin van Iran, met de titel van Koning der Koningen (sjah-in-sjah).

Hij wilde hiermee zijn macht en prestige tonen, maar ook het voortbestaan van zijn dynastie verzekeren.

De eerste echtgenote van de sjah was de Egyptische prinses Fawzia (1921-2013). Het huwelijk, dat duurde van 1939 tot 1948, was geen succes.

De sjah en Fawzia kregen één dochter, Shahnaz Pahlavi, in 1940. In 1945 keerde Fawzia terug naar Egypte, waar ze een scheiding aanvroeg en kreeg.

In Perzië werd deze scheiding in eerste instantie niet erkend. Pas in 1948 werd ze uitgesproken, op voorwaarde dat hun dochter Shahnaz bij de sjah bleef.

Gisteren nog vandaag

Op 21 december 1959 trouwde de sjah met Farah Diba , dochter van een kapitein uit het Perzische leger.

In 1960 werd uit dit huwelijk kroonprins Reza geboren, gevolgd door nog drie kinderen: Farahnaz Pahlavi (1963), Ali-Reza Pahlavi (1966-2011), en Leila Pahlavi (1970-2001).

Op 26 oktober 1967 kroonde de sjah zichzelf en Farah Pahlavi in Shiraz. Bij die gelegenheid nam hij de traditionele titel van Koning der Koningen (sjah-in-sjah) aan, wat gelijkstaat met de keizerstitel.

Hij had hiermee gewacht tot zijn machtspositie stevig was en het voortbestaan van de dynastie was verzekerd door de aanwezigheid van een troonopvolger.

Gisteren nog vandaag

Andrew van York (oktober 1978)

Andrew Albert Christian Edward, Hertog van York, is de tweede zoon van koningin Elizabeth II en prins Philip, hertog van Edinburgh.

Hij werd geboren op 19 februari 1960 in Buckingham Palace en is momenteel achtste in de lijn van de Britse troonopvolging.

Hij diende als helikopterpiloot in de Royal Navy en nam deel aan de Falklandoorlog in 1982.

Hij trouwde met Sarah Ferguson in 1986 en kreeg twee dochters, Beatrice en Eugenie, voordat ze in 1996 scheidden. Hij bleef nauwe banden onderhouden met zijn ex-vrouw en zijn dochters.

Zijn leven en zijn relaties zijn echter niet zonder controverse.

Hij wordt al lang bekritiseerd om zijn extravagante levensstijl, zijn vriendschappen met dubieuze figuren en zijn vermeende betrokkenheid bij een internationaal seksschandaal.

Hij wordt ervan beschuldigd seks te hebben gehad met een minderjarig meisje dat werd aangeboden door zijn vriend Jeffrey Epstein, een veroordeelde zedendelinquent die zelfmoord pleegde in de gevangenis in 2019.

Hij ontkent alle aantijgingen en beweert dat hij zich het meisje niet herinnert of haar ooit heeft ontmoet.

Hij gaf een rampzalig televisie-interview in 2019 waarin hij probeerde zijn naam te zuiveren, maar dat leidde alleen maar tot meer kritiek en verontwaardiging.

Hij trok zich terug uit zijn koninklijke taken en houdt zich sindsdien grotendeels uit de schijnwerpers.

Farah Diba, weduwe van Mohammad Reza Pahlavi, de laatste sjah van Perzië, mag vandaag 85 kaarsjes uitblazen.

Farah Diba werd in 1938 geboren in de stad Tabriz (Iraans Azerbeidzjan).

Als kind ging ze naar de Italiaanse school en daarna naar de Jeanne d’Arc-school in Teheran, waar ze onder andere vloeiend Frans leerde spreken.

Na haar examen vertrok ze naar Parijs voor een studie architectuur.

In Frankrijk leerde ze de sjah kennen toen ze met een groepje studenten uit haar eigen land werd uitverkoren om de sjah te ontmoeten, die voor een werkbezoek in Frankrijk was.

De sjah, net gescheiden van Soraya, was in die tijd op zoek naar een nieuwe vrouw.

Tijdens de zomer van 1959 werd ze uitgenodigd door prinses Shahnaz, de dochter van de sjah uit diens eerste huwelijk.

Ook de sjah kwam die middag ‘toevallig’ langs, en zo ontstond er een zorgvuldig georkestreerde relatie tussen Farah en de sjah.

Gisteren nog vandaag

Terug in Frankrijk voor haar studies kreeg de wereld te horen dat de sjah haar op 14 oktober 1959 ten huwelijk vroeg.

Op 21 december van datzelfde jaar werd het huwelijk voltrokken.

Vanaf dan was de pers in Parijs overal aanwezig om haar doen en laten te volgen.

Zoals ook een opera bezoek in Parijs en dit om de opera Carmen van Georges Bizet te zien.

Farah Diba kreeg vier kinderen met de sjah: twee zoons (Reza en Ali Reza) en twee dochters (Farahnaz en Leila).

Toen de sjah in 1979 vanwege de Iraanse revolutie zich genoodzaakt zag het land te verlaten, gingen Farah Diba en zijn kinderen met hem mee. Farah bleef de afgezette sjah trouw tot zijn dood in Caïro in 1980.

Na de dood van de sjah gaf de Egyptische president Sadat de keizerin en haar kinderen toestemming in een paleis in Caïro te verblijven.

Na de moord op Sadat in oktober 1981 verliet ze Egypte.

De Amerikaanse president Ronald Reagan liet Farah weten dat ze welkom was in Amerika. In eerste instantie vestigde Farah zich in Williamstown (Massachusetts).

Later kocht ze een huis in Greenwich (Connecticut). Na de dood van haar dochter Leila in 2001 kocht ze een kleiner huis in Potomac (Maryland), nabij Washington D.C., om zo dichter bij haar zoon en kleinkinderen te zijn.

De voormalige keizerin verdeelt haar tijd sindsdien tussen Washington, New York, Parijs en Caïro.

In 2003 bracht ze een boek uit over haar herinneringen aan Perzië en haar ballingschap.

Op 10 juni 2001 overleed haar dochter Leila aan een overdosis slaapmiddelen.

Op 4 januari 2011 pleegde een van haar zoons, Ali Reza, zelfmoord.(Diverse bronnen en Wikipedia)

Gisteren nog vandaag

65 jaar geleden, te gast bij Otto van Habsburg-Lotharingen en zijn gezin.

Otto van Habsburg-Lotharingen was de laatste kroonprins van Oostenrijk-Hongarije en de oudste zoon van keizer Karel I en keizerin Zita.

Hij werd geboren in 1912 in Reichenau an der Rax, een stadje in Neder-Oostenrijk.

Hij groeide op in verschillende landen van het Habsburgse rijk, waaronder Hongarije, Zwitserland, Spanje en Portugal.

Hij studeerde rechten, politieke wetenschappen en economie aan de universiteiten van Leuven, Parijs en Wenen.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het Habsburgse rijk ontbonden en werd de republiek Oostenrijk uitgeroepen.

Otto en zijn familie werden verbannen uit Oostenrijk en verloren hun titels en bezittingen.

Otto bleef echter zijn aanspraken op de troon handhaven en probeerde tevergeefs een restauratie van de monarchie te bewerkstelligen.

Hij werd ook actief betrokken bij de Europese politiek en steunde het verzet tegen het nazisme en het communisme.

Hij was een voorstander van de Europese integratie en werd in 1979 lid van het Europees Parlement voor de christendemocratische partij CSU.

Hij bleef lid tot 1999.

Otto was getrouwd met prinses Regina van Saksen-Meiningen, met wie hij zeven kinderen kreeg.

Hij stond bekend als een vrome katholiek en een voorvechter van de mensenrechten en de democratie.

Hij overleed in 2011 op 98-jarige leeftijd in zijn huis in Pöcking, Duitsland.

Hij werd begraven in de Kapuzinergruft in Wenen, naast zijn voorouders.

Zijn hart werd apart begraven in de Abdij van Pannonhalma in Hongarije, als symbool van zijn verbondenheid met het land.

(De Post september 1958)

Gisteren nog vandaag

Gisteren nog vandaag

Gisteren nog vandaag

Gisteren nog vandaag