
60 jaar geleden, voorstelling van de Seattle ITE XXI van Ford (Ons Land 28 juli 1962)

Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Geert studeerde af als Licentiaat in de Kunstgeschiedenis en Oudheidkunde.
Hij was de oprichter van het culttijdschrift Mascara-Gent en oprichter en voorzitter van vzw De Trap (Gentse vereniging voor stadsgeschiedenis).
Als gids werkzaam voor meer dan honderd tijdelijke tentoonstellingen en dit in Brussel (Galerij van het Gemeentekrediet, Legermuseum, Paleis voor Schone Kunsten), Gent (Caermersklooster, Designmuseum, Kunsthal Sint-Pietersabdij, MIAT, Museum voor Schone Kunsten, SMAK, STAM) en Tervuren (Afrikamuseum).
Als docent werkzaam voor tal van Gentse organisaties, waaronder Amarant, Masereelfonds, Ten Hove, Vlied en Vormingplus.
Als freelance organisator werkzaam geweest voor volgende vzw’s/organisaties/personen:
Clio (medewerker)
Dany Vandenbossche – Vlaams Parlement (politiek secretaris)
De Geus van Gent vzw (medestichter, secretaris)
De Verenigde Muze vzw (medestichter, secretaris)
Edad de Oro vzw (medestichter, secretaris)
Gandante vzw (medestichter, voorzitter)
Geschiedkundige Heruitgeverij vzw (wetenschappelijk adviseur)
November Music vzw (secretariaat)
Vlink vzw (secretariaat)
Auteur van de tweedelige biografie “Soms overtreft de werkelijkheid de fantasie. Raymond De Kremer alias Jean Ray John Flanders.
Postuum zal er nog twee boeken verschijnen van Geert, namelijk “Stadsbeeldhouwer Geo Verbanck in de Gentse publieke ruimte’ en “Een geschiedenis van Gent”.
Tevens wordt er gewerkt aan een Franse vertaling van zijn Jean Ray/John Flanders-biografie die zal uitgeven worden door de universiteit van Valenciennes.
Op 5 januari 1904 vroeg Elizabeth Magie patent aan op het bordspel The Landlord’s Game (Het Spel van de Huisbaas) en ging daarmee naar de Parker Brothers, een spellenfabrikant, maar het spel werd afgewezen.
Charles B. Darrow, een werkloze verwarmingsmonteur uit de Verenigde Staten, liet in 1934 het spel zien dat wij nu als monopoly kennen.
Hij gebruikte The Landlord’s Game als voorbeeld voor monopoly.
De bedeltjes uit de armband van zijn vrouw gebruikte hij als speelstukken (in de traditionele monopolyversies vindt men nog steeds strijkijzertjes en vingerhoedjes in plaats van gewone pionnen).
Ook Darrow ging naar Parker Brothers, maar ook in zijn spel zagen ze niks.
Darrow liet in 1934 (met hulp van een bevriende drukker) 5000 spellen drukken en verkopen via een warenhuis in Philadelphia.
Die werden razendsnel verkocht. Een jaar later toonde Parker Brothers toch interesse.
In het eerste productiejaar werden meer dan een miljoen exemplaren van het spel verkocht.
De Britse speelgoedfabriek Waddingtons werd datzelfde jaar enthousiast, en zo ging monopoly de hele wereld rond.Charles B.
Darrow stierf als multimiljonair.
Het is vandaag in 26 talen verkrijgbaar.
Sinds 1935, het jaar dat het spel door Parker Brothers op de markt gebracht werd, zijn ruim 200 miljoen exemplaren verkocht.
Ook verschijnen regelmatig bijzondere edities. (Diverse bronnen, reclame december 1985 en Wikipedia)