
40 jaar geleden, de eeuwige musica van Maestro Angelo Branduardi (Joepie 14 februari 1982)

Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Hij verhuisde al op jonge leeftijd met zijn familie naar Genua, waar hij opgroeide.
Vanaf zijn zesde leerde hij vioolspelen.
Ook op het conservatorium studeerde hij later de viool.
Na enige tijd als violist te hebben gewerkt, keerde hij terug naar Milaan waar hij in 1975 trouwde met Luisa Zappa, met wie hij later twee dochters kreeg, Sarah en Maddalena.
Vele werken van Branduardi zijn gemaakt samen met Luisa, die de meeste teksten ervoor schreef.
Verder begon hij zich meer toe te leggen op andere muziekinstrumenten zoals de gitaar.
De Lombardische zanger, liedjesschrijver en filosoof Angelo Branduardi (67) kende een eerste grote creatieve periode in de jaren 70, toen hij met liedjes als La pulce d’acqua en Cogli en la prima mela perfect op het levensgevoel van toen inspeelde.
In de jaren 80 trok hij zich terug, zoals vele van zijn folkgenoten, en legde hij zich toe op schrijven van filmmuziek.
In 1983 schreef hij de muziek voor de film State buoni se potete van Luigi Magni. In de jaren die hierop volgden, schreef hij ook de muziek van andere films, waaronder die van Momo en Secondo Ponzio Pilato
Na de eighties kwam ook Branduardi terug, drijvend op de nieuwe interesse in akoestische en wereldmuziek.
Sindsdien volgde met regelmaat nieuwe albums, zoals Da Francesco a Franceso.
Daarop eert Branduardi St-Franciscus van Assisi om zijn menselijkheid en nederigheid.
Zijn meest recente album is Il Cammino Dell’Anima van 2019. Voor dit werk liet hij zich inspireren op het originele werk van de Duitse benedictijnse abdis Hildegard van Bingen.
Ook de teksten, natuurlijk terug geschreven door zijn vrouw Luisa Zappa zijn vertalingen en herwerkt naar het originele werk van Hildegard van Bingen.
Deze kleine Beierse gemeenschap die met 5.300 inwoners in de Ammergause Alpen ligt, heeft zijn wereldberoemde faam te danken aan de indrukwekkende Passiespelen die sinds 1634 om de 10 jaar in de stad zijn opgevoerd.
Nadat in 1633 talrijke inwoners van Oberammergau slachtoffer werden van de pest, beloofden de overlevenden om regelmatig de Passiespelen op te voeren.
Ze hoopten dat door deze eed niemand meer van de pest zou sterven.
In 1960 kwamen er 550000 mensen kijken naar deze Passiespelen.
Ook is het bekend door houtsnijwerk van beelden, meestal religieuze afbeeldingen.
Ook dit jaar zal de activiteiten doorgaan en dit van 16 mei tot 4 oktober 2020
In 1544 verscheen bij de Antwerpse drukker Jan Roulans “Een schoon Liedekensboek”, dat nu bekend is als het Antwerps Liedboek.
Dit liedboek is zowat de belangrijkste liedverzameling uit die tijd. Heinrich Hoffmann von Fallersleben ontdekte rond 1820 één der twee bewaard gebleven exemplaren en publiceerde het in zijn HORAE BELGICAE.
Het liedboek verwijst voor de melodieën naar in die tijd bekende liederen.
De groep 1544 bestaat uit de volgende leden: Rita Mosselmans: draailier, percussie Dree Peremans: zang, kromhoorn, percussie Piet Sercu: doedelzak, kromhoorn, dulciaan, basĂŤluit, zang, klarinet Mimi van Dyck: dwarsfluit, kromhoorn, zang Johan van Robays: zang, chromatisch accordeon, kromhoorn. klavecimbel Ludo Wellens: diatonische accordeons, percussie, blokfluit.(Johan Van Robays en Joepie 6 januari 1980