
Gisteren nog vandaag

Gisteren nog vandaag
Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Berten De Kimpe, ook bekend als Albert De Kimpe, werd geboren op 30 januari 1920.
Zijn vader, Adolphe De Kimpe had in Astene, een grote fabriek, waar de bekende Groene Leeuw fietsen werden gemaakt.
De Kimpe. Groene Leeuw leverde niet alleen racefietsen, maar ook heren- en damesfietsen.
Als jonge gast van 7 jaar was ging hij met mijn vader naar de koersen.
Zijn vader was namelijk eigenaar van de Belgische wielerploeg de Groene Leeuw die bestond van 1945 tot 1969.
Berten De Kimpe studeerde aan het college in Sint-Amandsberg.
Als tiener combineerde hij het fietsen met het voetbal.
Hij won 12 wielerwedstrijden en over zijn laatste fietswedstrijd, namelijk de Omloop der Beide Vlaanderen voor jongeren.
Zei hij het volgende in een interview in de Story: Ik ontsnapte met twee andere renners, we bouwden een voorsprong van 4 minuten op. Met nog 1 kilometer te rijden schoof ik weg in een strook zand, dag, overwinning. Een derde plaats interesseerde me niet, dus reed ik meteen naar mijn kleedhokje.
Mijn vader was daar zo boos om, dat hij een hamer greep en mijn fiets aan stukken sloeg. Het is een schande dat je die derde plaats liet liggen!
’s Anderdaags had hij er al spijt van. Je krijgt een nieuwe fiets, zei hij, maar ik wees het aanbod af. Ik koos definitief voor voetballen. Daar voelde ik op dat moment veel meer voor.
Ook als voetballer gooide Berten De Kimpe hoge ogen.
Hij was amper 16 jaar, toen hij debuteerde in het fanion-elftal van eersteklasser Gantoise (AA Gent).
Van Gantoise werd hij getransfereerd naar Cercle Brugge. In 1943 kwam er een dramatisch einde aan zijn voetballoopbaan.
In datzelfde interview in de Story zei hij daar het volgende over: in 16 wedstrijden had ik 19 keer gescoord. Tegen Racing Brussel maakte ik zelfs 3 doelpunten op 20 minuten. Het waren zijn allerlaatste goals, want ik geraakte onherstelbaar aan mijn knie gekwetst. Mijn been stond paraplu, de meniscus had zware averij opgelopen.
Een operatie in Engeland had mijn carrière mogelijk nog kunnen redden, maar door de oorlogsomstandigheden kwam daar niets van terecht.
Als sportdirecteur bij Wiel’s-Groene Leeuw leidde hij tal van renners naar grootse prestaties.
Gezien één van de cosponsors, de Belgische brouwer Wielemans-Ceuppens, die zijn biermerk Wiel’s wou promoten, kreeg de ploeg deze nieuwe naam.
Een aantal grote namen fietsten voor deze wielerploeg, zoals Erik De Vlaeminck, Walter Godefroot, Arthur Decabooter, Stan Ockers, Benoni Beheyt, Rik Van Looy en Sylvère Maes droegen het groene shirt.
Andere namen waren Alfons Sweeck, André Messelis, Armand Desmet, Daniel Denys, Eddy Pauwels, Fernando Manzaneque, Firmin Van Kerrebroeck, Frans De Mulder, Freddy Decloedt, Gerard Van De Steene, Germain Derycke, Gilbert Desmet, Gustaaf De Smet, Hans Junkermann, Jean-Baptiste Claes, Jozef Timmerman, Karl-Heinz Kunde, Lucien Mathys, Martin Van Den Bossche, Michel Remue, Noël Foré, Walter Boucquet en Willy Van den Eynde.
Ook in het veldrijden was de ploeg actief en dankzij Eric De Vlaeminck wonnen ze de allereerste Belgische wereldtitel in het veld.
Een hoogtepunt was zeker de Ronde van Spanje 1960 waar Wiel’s-Groene Leeuwde winnaar en tweede van het eindklassement leverde, respectievelijk Frans De Mulder (met vier ritwinsten) en Armand Desmet.
Een derde ploegmaat, Arthur Decabooter, eindigde ook nog in de top 10 en won dat jaar ook de blauwe trui van het puntenklassement en twee ritwinsten.
Het team deed vier maal mee met de Ronde van Frankrijk (1962, 1963, 1964, 1965) en behaalde daar in die vier jaar zes ritoverwinningen.
In de Vuelta behaalde Groene Leeuw uit zes deelnames (1960, 1961, 1962, 1965, 1966, 1969) 10 ritwinsten.
Ook een herinnering van iedereen blijft de ontknoping van het WK op de weg in Ronse in 1963.
Toen trok zijn Groene Leeuw-renner Gilbert De Smet uit Lichtervelde de spurt aan voor de gedoodverfde favoriet Rik Van Looy. Maar een andere Groene Leeuw, Benoni Beheydt, spurtte iedereen voorbij en won.
Toen de wielerploeg eindigde eind 1969, stapte Berten’De Kimpe over naar de nieuwe wielerploeg met Watneys als hoofdsponsor.
Daar kreeg Jef Braeckevelt in 1970 dankzij Berten De Kimpe een job aangeboden als ploegleider.
Deze ploeg met wisselende sponsors en bijhorende ploegnamen zou tot 1978 blijven bestaan.
Al die tijd werkte Braeckevelt in de schaduw van De Kimpe.
In zijn privé-leven heeft Berten onnoemelijk veel tegenslagen gekend.
In 1943 trouwde hij met Margriet, maar het koppel bleef helaas kinderloos en daar vertelde hij het volgende over: wij verloren vier kinderen, alle vier werden te vroeg geboren, na zes maanden zwangerschap.
De dokters deden hun best om ze in leven te houden, maar het mocht niet baten.
In 1977 kreeg hij een verkeersongeval in Sint-Martens Latem met een dodelijke afloop.
In het interview in de Story zei hij het volgende daarover: ik reed in een auto met aanhangwagen. Opeens hoorde ik een klap. Ik voelde dat er iets gebeurd was. Ik stapte uit om te kijken en kreeg een enorme schok, want er lag een kindje dood op de weg!
Dat kind was al spelend op de loop gegaan voor een kameraadje en het was tussen de auto en de aanhangwagen gesukkeld.
Ik ben daar toen zo hard van geschrokken dat mijn hart in één keer zes maal groter werd. Jawel, je hoort het goed, zes keer groter dan normaal, enkel en alleen door het schrikken. Ik werd met een shock afgevoerd.
Een half jaar heb ik toen thuis in een verduisterde kamer gelegen.
Tijdens een darmoperatie in 1977 verloor hij veel bloed verloor en de dokters zagen geen uitweg meer
Ze hadden hem al opgegeven, maar toch overleefde hij de operatie, maar duurde zijn herstel bijna 2 jaar.
Einde 1978 kreeg hij een voorstel om terug sportdirecteur te worden.
Om terug te scoren met onder meer Claude Criquielion.
Berten De Kimpe kwam te overlijden in maart 1999 op 79-jarige leeftijd.
In 2016 besliste het stadsbestuur van Deinze om als eerbetoon Berten De Kimpe een straat te noemen naar hem.(Diverse bronnen, Story 3 mei 1988, Jan de Smet en Patrick Feyaerts en hun boek De wielerploeg die de Keizer uitdaagde en Wikipedia)
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Gisteren nog vandaag
Françoise Bostoen is afkomstig uit de Stationsdreef in Françoise Bostoen. Ze is de dochter van Erik en Christiane Vanbeselaere. Zij studeerde voor hostess.
In 1982 nam ze deel aan de wedstrijd ‘Mannequin 1982’ in de Roeselaarse Expohallen. Ze won die wedstrijd waarna ze zich liet inschrijven voor Miss België. Op 27 mei 1983 won ze die schoonheidswedstrijd.
De blonde Françoise Bostoen was de eerste West-Vlaamse die de titel van ‘Miss België’ mocht dragen.
Bostoen zag haar titel als een opstap naar een carrière als model.
Later dat jaar werd ze nog achtste op de verkiezing van Miss World, wat het beste resultaat tot dan toe was voor een Belgische en nadien werd ze nog vierde in Miss Europa.
Op 25 februari 1984 werd ze Miss Benelux.
Tijdens haar Missjaar leerde Bostoen de Oostenrijkse voetballer
kennen.
Hij speelde dan nog bij SV Waregem.
Ze verloofden zich en huwden in september 1984 toen hij al voor Paris Saint-Germain speelde.
Ze volgde hem nadien naar Frankrijk en Oostenrijk.
Gisteren nog vandaag