




Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Leo Martin was muzikant, klarinetspeler, orkestleider en acteur, en trad vroeger met zijn orkest op in Gent, met Bobbejaan Schoepen (in Bobbejaanland), en in “Het Witte Paard” te Blankenberge.
Martin voegde zich na zijn opleiding klarinet aan het conservatorium van Gent bij The Blue Swingers van Jean Daskalides.
Hij speelde later ook in de big band van de Wetterse orkestleider Willy Rockin’. (Willy Rockin’ die veel grote namen heeft voortgebracht onder de Belgische muzikanten o.a. Freddy Sunder.)
Toen deze er in 1958 er de brui aan gaf kon Martin het orkest overnemen.
Tijdens de periode van de Gentse “Ancien Belgique” (rond 1956) was Leo en François een duo die in het Gents dialect komische optredens hadden in deze zaal.
Het duo had een groot succes bij de Gentenaars. Van diverse sketches bestaan er LP-platen.
Aan het duo kwam een abrupt einde door het overlijden van François (François Wiedemans).
In 1972 stopte Martin met het orkest en ging samen met Gaston in zee als “Gaston en Leo”.Leo leerde Gaston Berghmans voor het eerst kennen in 1957 in de Billiard Palace waar het orkest van Willy Rockin speelde.
Leo speelde er saxofoon en klarinet en Gaston voerde soms samen met hem enkele sketches voor twee man op. Hun komische optredens dienden vaak als proloog voor Leo’s muzikale momenten.
Met deze optredens werd de basis gelegd voor wat later Gaston en Leo zou worden.
Tot 1972 bleven ze echter apart van elkaar optreden.
Gaston trad ’s winters in de Ancienne Belgique op en ’s zomers speelde hij in Blankenberge in de Eden met het orkest van Bobby Setter.
Leo trad toen in Blankenberge op in “Het Witte Paard” en zo bleven ze regelmatig in contact om samen de zalen te vermaken.
Toen in 1968 de baas van “Het Witte Paard” Gaston in vaste dienst nam, nam de eigenaar van de Eden prompt ontslag omdat hij vond dat hij zonder Gaston niets was.
Gaston en Leo voerden hun acts ook op in het Engels vanwege de toeristen die vanuit dat land “Het Witte Paard” aandeden.
In 1972 doekte Leo zijn orkest op en traden hij en Gaston nog uitsluitend op als komieken.
Toch bleven ze nog geruime tijd hun shows in Oostende doen, tot “Het Witte Paard” in 1974 afbrandde.
In die periode had Leo ook een platenzaak aan de Dampoort in Gent.
Mathonet kreeg het idee om de legendarische revue Slisse & Cesar weer terug op te voeren. Berghmans was van de oorspronkelijke versie vroeger al een fan en had de revue in de jaren 60 al eens gespeeld in de Koninklijke Nederlandse Schouwburg met Nand Buyl, Jan Reusens en Anton Peters.Peters speelde toen Slisse, Reusens Cesar en Berghmans de postbode.
Peters verknoeide eens de act van Berghmans door zijn personage ongeĂŻnteresseerd uit het raam te laten kijken terwijl Berghmans allerlei leuke spullen uit zijn posttas haalde.
Berghmans zag hoe hij afging en verliet vroeger dan gepland het podium. De dag erop toen Peters hetzelfde deed begon hij echter te improviseren en stal de show.
Peters schrok en hervatte de scène weer zoals gepland, al maakte Berghmans zijn deel nog langer.
In 1976 begonnen Berghmans, Tony Bell en zijn vrouw, Yvonne Verbeeck, Norma Hendy, Lucienne Steiner voor uitverkochte zalen de revue Slisse & Cesar op te voeren.
Mathonet besloot echter op zeker moment dat de tweede voorstelling op zondag gratis moest worden opgevoerd omdat er al zoveel kosten waren.
Na twee maanden hadden ze er genoeg van en besloten Berghmans en hij ermee te kappen omdat Martin vond dat Mathonet “geld genoeg verdiende”.
Vanaf 1972 waren Berghmans en Martin ook op televisie te zien.
Ze verdienden echter niet goed doordat de openbare televisie toen nog het monopolie had inzake televisiezenders.
In België hadden ze een beter verdienend programma Hallo met Henk met Henk van Montfoort waar ze wekelijks één sketch opvoerden.
Ze hadden ook geen impresario: iedereen belde gewoon de BRT om naar hen te vragen of stuurde brieven naar de BRT te hunner attentie.
In 1980 traden Berghmans en Martin samen met Yvonne Delcour en Romain Deconinck op in de komische politiereeks De Kolderbrigade.
Leo Martin werd in 1981 door de Snorrenclub Antwerpen tot “Snor van het Jaar” uitgeroepen.
Vanaf 1981 kwamen dan hun legendarische eindejaarsshows op de BRT.
Elk oudjaar zond de zender hun shows uit die tegen de 2.680.000 kijkers scoorden en waarvan vele klassiekers zijn geworden; zoals onder meer Restaurant De Gouden Leeuw en de bekendste van allemaal: Joske Vermeulen.
Tussendoor bleven de komieken ook zaaloptredens geven in Vlaanderen en draaiden ook vijf films: “De Witte van Sichem” (1980), “De boot naar Spanje” (1982) (regie: Willy Vanduren), “Zware Jongens” (1984) (regie: Robbe De Hert), “Paniekzaaiers” (1986) (regie: Patrick Lebon) en “Gaston en Leo in Hong Kong” (1988) (regie: Paul Cammermans).
Ondanks de hoge kijkcijfers en hun weergaloze succes keek de toenmalige top van de openbare televisieomroep erg neer op Berghmans en Martin en waren hun lonen bijgevolg ook erg laag.
Bob Boon kon niet meer lachen om hun meest recente scenario’s en directeur Paul Van Dessel liet weten dat hij niet meer met “gepensioneerde komiekskes” kon blijven werken.
De zopas opgestarte commerciële omroep VTM en haar bazen Mike en Guido ontvingen hen met open armen en betaalden veel beter.
Ondanks een laatste smeekpoging van BRT-kopstuk Jan Geysen maakten Berghmans en Martin dus de overstap.
Een van hun eerste komische series die ze tot stand brachten bij VTM was De Burgemeesters Van Bos.
Tijdens hun niet dalende succes kregen de komieken allebei met gezondheidsproblemen te kampen. Berghmans kreeg darmkanker.
Hij herstelde, maar Martin bij wie longkanker was vastgesteld overleed op 18 maart 1993 in het UZ Gent op 68 jarige leeftijd
Een half jaar eerder werden ze nog gevierd in de VTM-show “20 jaar Gaston en Leo” die gepresenteerd werd door Luc Appermont.
Hier speelde Martin ondanks de longkanker nog saxofoon onder leiding van dirigent Willy Claes.
Voor Gaston Berghmans, die nadien zei dat Leo altijd een broer voor hem was geweest, was dit een enorm zware klap.
Gaston Berghmans overleed op zaterdagochtend 21 mei 2016 in een rusthuis in Schoten op 90-jarige leeftijd.(Diverse bronnen en Wikipedia)
22Annie Rousseau, Anne Bruyneel en 20 anderen4 opmerkingenLeukOpmerking plaatsen
De Mey werkte tijdens de jaren 70 en 80 voor de BRT als journalist en verslaggever.
Zijn meest beroemde moment vond plaats toen hij bij de scheepsramp rond de Herald of Free Enterprise in 1987 voor de kust van Zeebrugge meteen ter plekke was en als enige journalist vanop het zinkende schip verslag uitbracht.
Tijdens de jaren 90 werkte hij mee aan het humaninterestprogramma Afrit 9.
De Mey had altijd al een interesse in nieuws bekeken vanuit de ogen van de gewone man.
Voorts was hij te zien in Familie Backeljau (1993), Buiten De Zone (1994) en Misstoestanden (2000).
In 1999 werd De Mey door de VRT ontslagen en hij ging met pensioen.
Men verweet hem onder meer dat hij te graag in beeld verscheen tijdens reportages.
Hij probeerde nog actief te blijven bij VTM en VT4 en als anoniem medewerker aan Jurgen Verstrepens radioprogramma “ZwartWit”. Verstrepen, die later naar het Vlaams Belang overstapte, bezorgde De Mey ook een plaats in deze partij.
Eerder was De Mey nog lid van de SP en de lokale Oostendse partij Demo. Tijdens de Federale Parlementsverkiezingen van 2007 haalde De Mey 3473 stemmen.
In 2014 stond hij als lijstduwer op de Vlaams Belang-lijst voor de Europese verkiezingen. Hij raakte niet verkozen.
In 2018 stond hij op de 5e plaats van het Vlaams Belang van Oostende bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Hij raakte verkozen en ging effectief zetelen.
Benidorm was een komische serie die werd uitgezonden op de Vlaamse commerciële zender VTM.
Er werden twee reeksen van gemaakt met elk 13 afleveringen.
Reeks 1 werd in 1990 uitgezonden, reeks 2 in 1992.
De serie werd geschreven door Eddy Asselbergs. De eerste reeks is een tv-bewerking van zijn eigen toneelklucht “We gaan naar Benidorm”.
De tweede reeks is een vervolg waarvan geen toneelvariant bestaat
20 jaar geleden werd het eerste seizoen van “Big Brother” uitgezonden in Vlaanderen, toen op Kanaal 2, nu Q2, met als presentatoren Walter Grootaers en Sandy Blanckaert.
Steven “Spillie” Spillebeen was de winnaar en een opvallende deelneemster was Betty Owczarek, die later enkele soft-erotische platen maakte en nu in de zorg werkt.
Er volgden nog 5 seizoenen; de laatste in 2007. Er waren ook programma’s met bekende Vlamingen.
Voor wie nog niet geboren was, twintig jaar geleden, toen “Big Brother” voor het eerst op tv kwam: in”Big Brother” zit een groepje mensen vrijwillig opgesloten in een huis en ze worden voortdurend gefilmd.
Elke dag gaan ze te biechte bij een”Big Brother”; ze krijgen opdrachten en worden tegen elkaar opgezet. Geregeld wordt er iemand naar huis gestemd.
De laatste doet het licht uit en gaat naar huis met een stevige geldprijs.
In 2021 is het programma opnieuw te zien op de Vlaamse en Nederlandse commerciële televisie, hebben SBS en RTL5 bekendgemaakt.
In Vlaanderen zal dat ofwel op VIER of VIJF zijn.
Annick Bongers, programmadirecteur SBS: “Big Brother is de moeder van de realityprogramma’s en relevanter dan ooit: we staan in voortdurend contact met elkaar en de buitenwereld en presenteren een zo mooi mogelijke versie van onszelf.
Maar wat gebeurt er als mensen plots naar binnen moeten kijken in plaats van naar buiten? Deze nieuwe Big Brother wordt een ontzettend interessant experiment voor alle generaties.””Wat gebeurt er als wildvreemde mensen 100 dagen lang niet anders kunnen dan zichzelf te zijn, zonder filters en social media en ondertussen 24/7 bespied en beoordeeld worden door de kijker?” is de uitgangsvraag.
Wie de nieuwe “Big Brother” zal presenteren is nog niet bekend.
Het idee kwam uit Nederland, uit de stal van John de Mol. Het format is intussen wereldwijd gekopieerd; het programma wordt in 58 landen uitgezonden.
Controverse was er vanaf het eerste seizoen.
Sommige sociale wetenschappers vonden dat de deelnemers tegen zichzelf moesten worden beschermd.
De naam “Big Brother” komt uit de roman “1984” van de Britse schrijver George Orwell.
Hij beschreef een dictatuur waar een alziende overheid totale controle heeft over de inwoners.(Kristien Bonneure)
Na zijn studies aan de Rijksnormaalschool te Lier en het Instituut voor Journalistiek te Brussel, werkte hij tot 1971 in het Antwerps onderwijs om vanaf toen fulltime schrijver te worden.
Hij volgde cursussen voor het schrijven van film- en televisiescripts in Hilversum, Londen, Brussel en Sydney.
Hij doceerde scriptwriting bij Maatwerk, Brussel.
Van 1990 tot 2000 adviseerde hij onder andere de VTM voor de afdeling Eigen Drama.
In mei 2001 werd hij voorzitter van P.E.N.-centrum Vlaanderen.Romans en verhalen van hem werden vertaald in het Frans, Duits Engels en Litouws.
Toneelstukken in het Engels, Duits en Catalaans. Films die naar zijn scripts werden gedraaid, werden in het Engels, Duits en Spaans nagesynchroniseerde versies uitgezonden in ongeveer dertig landen.(Diverse bronnen, Foto’s juni 1990 en Wikipedia)