35 jaar geleden, de Belgische modeontwerpster Nina Meert, prinsessen zijn geen moeilijke klanten.

Meert groeide op in Parijs waar ze drama volgde aan de Cours Cochet en dit samen met haar medeleerlingen de acteurs Bernard Giraudeau, Fabrice Luchini, André Dussollier en zangeres Arielle Dombasle.

Nina Meert was mannequin in de swinging sixties.

Tussen 1972 en 1978 werkt ze voor verschillende mode-ontwerpers zoals Emilio Pucci, Jean Cacharel en Daniel Hechter.

Als autodidact werkt ze aan haar eigen lijn in linnen en brengt deze in 1978 uit.

Ze vestigde zich in de Rue de Florence in de Sint-Bonifaaswijk in Brussel en ze mag ook leveren aan Rinascente en Jesurum (Italië), Galeries Lafayette en Printemps (Frankrijk) en Bon Génie (Zwitserland) en maakt kledij voor koningin Paola en Margaretha van Liechtenstein.

In 1987 opende ze ook een winkel in de Rue de Varenne te Parijs, maar is ook te koop in andere winkels zoals Harrods (Londen) en Bloomingdale’s (New York).

Ze ligt aan de basis van het gouden eendje, de prijs om modeontwerpen in België te promoten.

Ze wint zelf uiteindelijk ook twee keer de Fil d’Or te München in 1987 en in Monte Carlo in 1989.

In het boek My Own Way van Katrien Steyaert en Sophie Franck over 30 Belgische modeontwerpers, zegde Nina Meert het volgende over haar passie: “Als ik een modeontwerper ben, is het een innerlijke noodzaak, ik heb geen keus.

Mijn doel, door de mode die ik creëer, is om vrouwen hun vrouwelijkheid volledig te laten ervaren met sereniteit, vreugde en waardigheid.

De Belgische modeontwerpster Nina Meert, prinsessen zijn geen moeilijke klanten (Story 25 augustus 1987)

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

Coenraed de Waele werd op 29 augustus 1952 te Deinze geboren en groeide op in Machelen aan de Leie.

Hij volgde aanvankelijk lager onderwijs aan de Gemeenteschool aldaar (eerste vier jaren), om vervolgens over te gaan naar de nonnen van Aarsele (laatste twee jaren).

Zijn middelbare school begon met twee jaar Grieks-Latijn bij de paters Oblaten in Waregem, hierna twee jaar Handel in het Sint-Hendrikscollege in Deinze en tenslotte drie jaar Hotelschool ‘Ter Duinen’ in Koksijde.

In een impulsieve bui verliet hij het ouderlijk dak en trok naar Gent.

Hij vond werk als barman in het muziekcafĂ© ‘Finkle’s’ in de Belfortstraat.

Op 15 juli, 1976 opende Coenraed de Waele zijn kroeg ‘Villa des Roses’ op de hoek van de Sint-Jacobsnieuwstraat met de Gildestraat, zo geheten naar de debuutroman van Willem Elsschot.

Op de draaitafel lag naast jazz de ‘betere’ popmuziek.

Naar verluidt zou de auteur en jazzkenner Jules Deelder er zijn eerste optreden in Vlaanderen hebben gegeven.

Na verloop van tijd zal Coenraed de Waele zich meer en meer gaan spiegelen aan deze nachtburgemeester van Rotterdam.

Een regelmatige gast op het podium was Marcel Van Maele, door De Waele omschreven als “de meest onderschatte dichter in de Nederlanden”

Coenraed De Waele viert twintig jaar Villa des Roses (De Gentenaar 20 december 1996)

Rond ’83 maakte de WAELE deel uit van Theater de Bron, een theatercommune in de Komijnstraat.

Uiteindelijk debuteerde hij in 1984 met een gedichtenbundel ‘Pluimgewichten’.

Uit die bundel werden meteen vier gedichten geselecteerd door Gerrit KOMRIJ voor zijn bloemlezing “De beste Nederlandstalige gedichten van de 19e en 20e eeuw”.


De bundel ‘Plankgas’ werd uitgegeven door het PoĂ«ziecentrum van Gent.

In ’88 werd hij uitgenodigd op de ‘De Nacht van de PoĂ«zie’ in Utrecht

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

Organiseerde een soortement ‘Nacht van de PoĂ«zie’ in de Vooruit ten bate van dagblad de Morgen.

Er namen 42 dichters deel, waaronder Hugo Claus, Simon Vinkenoog, Herman De Coninck, Marcel Van Maele en andere kanonnen.

In 1990 liet hij zich opsluiten in een kooi die vier meter hoog hing in een boom op het Sint-Jacobpleintje tijdens de Gentse Feesten.

Hij schreef er elke avond een klassiek sonnet dat s’anderdaags in dagblad De Morgen werd afgedrukt.

In 1991 daalde hij tien dagen af in een vergeetput in het Gravenkasteel, wederom tijdens de Gentse feesten.

Daar schreef hij elke dag een sprookje. Die sprookjes werden gebundeld in het boek :’Sprookjes voor Fabiola’.

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

In 1990 schreef Coenraed de Waele de tekst voor het lied ‘Volle Maan’ van Johan Verminnen.

Dit nummer werd naar aanleiding van “Johan Verminnen ’60 door zijn fans als lievelingslied verkozen.

Later schreven zij samen ook het lied ‘doah doah”.

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

n de bloemlezing ‘Hotel New Flanders’ samengesteld door Dirk Van Bastelare werd 1 gedicht opgenomen van Coenraed De Waele.

Ook in de bloemlezing ‘Om Gent gedicht’, gekozen door Guido Lauwaert, prijkt 1 gedicht.

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

In 2014 schreef hij de tekst voor het nummer Gent Herleeft van de Gentse zanger Kazzen.

Het nummer is terug te vinden op zijn album Dansen Op de Vulkaan.

Vandaag mag de Gentse dichter Coenraed De Waele 70 kaarsjes uitblazen.

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

Teleurgesteld in mannen, de media en de mensheid geeft ze al haar geld, liefde en aandacht om – daar waar ze kan – dierenleed te bestrijden.

Vanuit Parijs is haar Bardot Foundation dagelijks bezig om geld in te zamelen en dieren te redden. (foto’s uit de Post 28 augustus 1962)

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

60 jaar geleden, op bezoek bij Brigitte Bardot op haar landgoed en huis met de naam Madrague in Saint-Tropez

Brigitte Bardot – La Madrague, 1968

Vandaag mag de Belgisch componist, pianist en dirigent François Glorieux 90 kaarsjes uitblazen.

Na studies voor piano bij Marcel Gazelle aan het Koninklijk Conservatorium van Gent en bij Yves Nat te Parijs vatte hij een internationale loopbaan aan.

Hij speelde overal ter wereld als solist met diverse orkesten en dirigenten, waaronder André Cluytens.

Sinds 1977 doceert hij kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium van Gent.

Eveneens is hij gastprofessor aan de Yale-universiteit in de Verenigde Staten en directeur van de Internationale Piano Meesterclass in Antwerpen.

Hij stichtte diverse ensembles waaronder in 1979 het François Glorieux Brass and Percussion Orchestra, en het Revivat Scaldis Chamber Orchestra.

Opmerkelijk is dat hij zich hoofdzakelijk op muziek voor koperblazers en slagwerk toelegt, overigens zonder de piano te verwaarlozen.

Een reeks van zijn Panoply for Brass werd door het Britse gezelschap Locke Brass Consort opgenomen.

Zijn Movements werd in 1962 voor het Ballet van de XXste Eeuw in opdracht van Maurice BĂ©jart gecomponeerd.

Twee jaar later werd de integrale versie uitgevoerd door het Nationaal Orkest van België onder leiding van André Cluytens in het Paleis voor Schone Kunsten, met de componist aan het piano.

In dit werk voor piano, koperblazers en uitgebreide slagwerksectie heeft de componist aan alle uitvoerders een even belangrijke rol toebedeeld.

Naast het Ballet van de XXste Eeuw werkte hij ook samen met onder andere het Koninklijk Ballet van Vlaanderen, het Nederlands Danstheater uit Den Haag en Het Nationale Ballet uit Amsterdam.

In 1989 vertrekt Glorieux naar Los Angeles voor een ontmoeting met Michael Jackson waar hij o.a. zijn klassieke opnames van MJ-hits ten gehore brengt.

Jackson signeert een foto die later de platenhoes zal worden.

Hoewel men Glorieux 2 minuten gesprekstijd met Jackson gunt, wordt het een meer dan 2 uur durend gesprek over muziek. (Bron: Artikel verscheen in “Dag Allemaal”, Belgisch weekblad)

Hij dirigeert een groot aantal orkesten uit de hele wereld, zoals Stan Kenton Band in de VS, het Locke Brass Consort of London, het National Symphony Orchestra van het Verenigd Koninkrijk, het BBC Radio Orchestra, de New Tokyo Symphony, het Kiev Chamber Orchestra (OekraĂŻne) en het Mainzer Kammerorchester (Duitsland).

Als pianosolist werkte hij onder andere samen met het Orkest van Rias Berlijn, Münchner Rundfunkorchester, Hamburger Symphoniker, Orchestre Colonne (Parijs) en Orchestre de la Suisse Romande (Genève).

Zijn oeuvre omvat meer dan 300 werken (Diverse bronnen, Wikipedia, Dag Allemaal en De Post 9 april 1972)

François Glorieux

François Glorieux

François Glorieux
François Glorieux

François Glorieux (oktober 1981)