Maand: oktober 2022

Hoe Agnetha Fältskog haar hopeloze collega Tomas Ledin uit de miserie hielp (Joepie 24 oktober 1982)

Op 22 mei 1983 treedt de Zweedse zanger Tomas Ledin in het huwelijk met Marie Anderson, de dochter van Abba-manager Stig Anderson.

Na de dood van Stig Anderson in 1997 worden Tomas en Marie Ledin, naast Lennart Ostlund, de nieuwe eigenaren van de Polar Music Studios aan 58-60 St. Eriksgatan in de Zweedse hoofdstad Stockholm.

Op 1 mei 2004 wordt het complex gesloten.

De drie eigenaren willen de hoge huur van het gebouw niet meer opbrengen.

In de Polar Music Studios heeft ABBA de albums Voulez Vous, Super Trouper en The Visitors opgenomen.

Ook Led Zeppelin, Robyn, The Rolling Stones, The Backstreet Boys en The Cardigans hebben opnamen in deze studio gemaakt.

Hoe Agnetha Fältskog haar hopeloze collega Tomas Ledin uit de miserie hielp (Joepie 24 oktober 1982)

50 jaar geleden, te gast bij de Vlaamse dichter en schrijver Bert Peleman (De Post oktober 1972)

Bert Peleman, zoon van een kruidenier, volbracht zijn humaniora in het Klein Seminarie van Hoogstraten, waar zijn leraars Ast Fonteyne en Remi Lens bij hem de belangstelling voor toneel en kunst opwekten.

Hij vervolgde met anderhalf jaar politieke en sociale wetenschappen in Leuven, maar onderbrak die studie tijdens het tweede jaar.

Hij had zich vooral onledig gehouden met het oprichten van een studentencabaret, waarmee hij optrad, onder meer voor de radio.

In die tijd raakte hij, onder de invloed van Jef Van Bilsen, in de ban van Joris Van Severen en werd lid van het Verdinaso.

Beroepshalve werd hij redacteur voor de cultuurbladzijde van De Courant en in 1939 werd hij medewerker bij het Nationaal Instituut voor de Radio-omroep (NIR).

In 1939 werd hij gemobiliseerd als luitenant in het Belgisch leger.

Hij publiceerde een boekje, Wij, soldaten, met fervente lofbetuigingen aan het adres van het koningshuis.

Krijgsgevangen na de Achttiendaagse Veldtocht werd hij tot in juli 1940 in Beieren opgesloten.

Na zijn terugkeer werd hij lid van de Eenheidsbeweging-VNV.

Hij werd hoofdreferent voor kunst en cultuur bij de door de bezetter gecontroleerde Radio Brussel en werd ondervoorzitter van de Duitsgezinde Brabantse kunstfederatie.

In 1942 verliet hij de radio om de leiding te nemen van het departement Stijl en Vorming van de Dietsche Militie – Zwarte Brigade.

Als gevolg hiervan liep hij vaak in het uniform van de Zwarte Brigade rond en reisde hij naar het Oostfront, waar zijn broer soldaat was.

Hij schreef ook de Mars van het Vlaams Legioen, getoonzet door Karel De Brabander, met onder meer het volgende vers:

Wij volgen het vaandel der leeuwen

door sikkel en hamer onteerd

Ons horen de komende eeuwen

Te wapen voor outer en heerd.

Wegens meningsverschillen verliet hij einde 1943 de Zwarte Brigade en werd tot aan het einde van de bezetting hoofdredacteur van het geïllustreerd weekblad De illustratie, een zusterblad van het collaborerende Volk en Staat.

Na de bevrijding werd Peleman gearresteerd op beschuldiging van collaboratie met de vijand en in 1946 werd hij ter dood veroordeeld wegens hoogverraad en tevens van medeplichtigheid aan de plundering van de woning van de burgemeester van Sint-Kwintens-Lennik.

Na zijn verblijf in het Hechteniskamp Lokeren, werd in maart 1947 de straf in beroep bevestigd, maar in april 1948 omgezet tot levenslange hechtenis.

Einde 1950 kwam hij vervroegd vrij, onder meer dankzij de inspanningen van verschillende letterkundigen, in de eerste plaats de Leuvense professoren Albert Westerlinck en Willy Peremans.

Hij hield zich voortaan afzijdig van actieve politiek en legde zich toe op de promotie van het toerisme in Vlaanderen, meer bepaald in de Brabantse Scheldestreek.

Hij stichtte hiervoor verenigingen, zoals Mercatoria (1955) en Scaldiana (1957). In 1969 was hij de initiatiefnemer voor het Schelde-eiland in Rupelmonde.

Hij werd de eerste directeur van de uitgeverij Mercatorfonds (1965-1966) en artistiek directeur bij de uitgeverij Buschmann (1966-1978).

Hij leidde er de reeks publicaties onder de naam Flandria Illustrata.

Hij werd ook lid en voorzitter van de Antwerpse Uilenspiegelgezellen (vanaf 1966) en van de internationale kunstenaarskring De 7 rond Tijl (vanaf 1977).

In 1986 kwam hij nog in het nieuws omdat de hem toegekende benoeming tot ridder in de Orde van Leopold II werd ingetrokken, na protest van verzetsstrijders en Waalse socialisten.

In 1937 kreeg Peleman de poëzieprijs van de provincie Antwerpen voor zijn dichtbundel Variante voor harp.

Hierin wordt het volkse leven van de boeren verheerlijkt. Het leven van de boeren en vissers in de Scheldestreek zijn vaak een thema in zijn werk.

De Schelde was een heel belangrijke inspiratiebron voor Peleman.

Zo zei hij in een interview: Voor mij is de Schelde eerder een bovenaardse dan geografische stroom geworden. Ze is voor mij uitgegroeid tot een slagader, een symbool van ebbe en vloed.

Vanaf 1938 schreef hij ook verzen voor Dietsche Warande en Belfort en publiceerde ook in het meer personalistische tijdschrift Vormen.

Zijn latere werk werd door zijn ervaringen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog soberder en somberder.

Hij haalde veel inspiratie bij de figuren van Reinaert de Vos en Tijl Uilenspiegel, die hij beschouwde als uitdrukkingen van de Vlaamse vrijheidsgeest.(Diverse bronnen, Wikipedia en de Post van 8 oktober 1972)

Vanavond 40 jaar geleden, Cliff Richard te gast in Vorst Nationaal in Brussel (30 oktober 1982)

Het nummer The Only Way Out is geschreven door Ray Martínez. (die we kennen als zanger, componist en producer en die jaren werkte voor TK Records en zo mee verantwoordelijk was voor de Miami Sound)

Het nummer is opgenomen op 7 juni 1982 in de Abbey Road-studio in Londen.

In Vlaanderen was de single goed voor een derde plaats in de Brt Top 30.

In Nederland was het nummer op 31 juli 1982 in Nederland de Alarmschijf.

De single bereikt op 21 augustus 1982 de dertiende plaats in de Nederlandse Top 40.

In Engeland is The Only Way Out in juli 1982 goed voor een tiende plaats.

Vandaag is het 84 jaar geleden dat Orson Welles een ware paniek veroorzaakte met zijn hoorspelversie van “War of the Worlds”.

De aflevering werd geregisseerd door Orson Welles en was een radiobewerking van H.G. Wells’ sciencefictionroman The War of the Worlds (1898).

Het hoorspel werd als Halloween special uitgezonden op 30 oktober 1938.

De radioversie van dit verhaal werd voornamelijk geschreven door Howard Koch, met inspraak van Welles en de staf van CBS’ Mercury Theatre On The Air.

Het verhaal werd geactualiseerd naar 1938 en de locatie van de invasie werd veranderd in New Jersey.

Welles besloot het verhaal van het boek te vertellen in de vorm van nieuwsberichten, die verslag deden van de invasie.

Het 60 minuten durende hoorspel bestond voornamelijk uit nieuwsberichten die verslag deden van de Martiaanse invasie.

Het radioprogramma begon als een muziekprogramma, plots onderbroken met verontrustende nieuwsberichten over een invasie van marsmannen.

In het begin werd gemeld over vreemde explosies op Mars.

Daarna over een Martiaanse cilinder die neerstortte bij New Jersey en tenslotte over hoe deze marsmannetjes met hun geavanceerde machines een aanval begonnen.

Het leger kon niets beginnen tegen deze Marsbewoners.

Al snel volgden er berichten over soortgelijke cilinders die ergens anders in de Verenigde Staten landden.

De machines rukken op naar New York. Net als het boek eindigde het hoorspel met de dood van de Marsbewoners als gevolg van bacteriën.

Vervolgens volgde een bericht van Welles zelf, die de luisteraars er aan herinnerde dat het een hoorspel was.

Volgens de verhalen zou Welles dit hebben gedaan op aandringen van CBS nadat men ontdekte wat voor paniek de uitzending veroorzaakte.

Veel luisteraars misten of negeerden de intro van het hoorspel, waarin duidelijk werd uitgelegd dat het om een verzonnen verhaal ging.

De dreiging van de aankomende Tweede Wereldoorlog maakten dat veel mensen dachten dat de nieuwsberichten echt waren.

Volgens nieuwsberichten die later werden verspreid vluchtte men massaal weg uit de steden.

Veel mensen meenden al de lichtflitsen van de hittestralen te zien of de zwarte rook te ruiken. S

Sommigen meldden dat zij de invasie met eigen ogen hadden gezien.

Professor Richard J. Hand berekende aan de hand van studies uitgevoerd door historici dat van de zes miljoen mensen die de uitzending hoorden, 1,7 miljoen dachten dat het echt was en 1,2 miljoen echt “doodsbang” waren.

Binnen een maand had het nieuws over de paniek zich verspreid over de hele wereld en had het in 12.500 kranten gestaan.

Latere studies suggereren dat de paniek veel minder groot was dan nieuwsberichten destijds deden vermoeden.

De reden dat er paniek ontstond was niet geheel te wijten aan naïviteit; hoewel veel van de acteurs herkend werden van eerdere hoorspelen of radioprogramma’s, was een hoorspel zoals The War of the Worlds nog nooit eerder uitgevoerd in de Verenigde Staten.

Mensen waren gewend om nieuwsberichten voor waar aan te nemen.

In de nasleep van de paniek ontstond er grote woede op CBS en de uitzending.

CBS herinnerde er echter aan dat de luisteraars meerdere malen werden gewaarschuwd dat het slechts om een fictief verhaal ging.

Welles en Mercury Theatre ontsnapten zo aan juridische vervolging.

Wel moest CBS beloven nooit meer een dergelijk hoorspel uit te zenden.(Diverse bronnen en Wikipedia)

Vandaag 45 geleden, komt Abba met hun single The Name Of The Game binnen in de Brt Top 30.

Het nummer is geschreven door Benny Andersson, Stig Anderson en Björn Ulvaeus.

Het was de eerste single van het vijfde album The Album.

Oorspronkelijk stond het nummer Hole in Your Soul gepland als eerste singlerelease, maar deze plannen werden veranderd.

The Name Of The Game had eerst als titel A Bit of Myself.

Het nummer gaat over een vrouw die verliefd is en wil weten wat de man er van denkt.

Ze vraagt hem of het ook iets voor hem betekent, omdat zij er van opleeft bij hem in de buurt te zijn.

De single bereikte in Vlaanderen de tweede plaats in de Brt Top 30.

Ook In Nederland bereikte het nummer de tweede plaats in de hitparade.

En zwel in Vlaanderen als in Nederland was dit de schuld van Vader Abraham en zijn Smurfen.

Alleen in het Verenigd Koninkrijk bereikte de single de eerste plaats in de hitparade.