Foto's, en reportages en voor 95 % niet terug te vinden op Google uit ons ver verleden, over Gent, Vlaanderen, film, muziek, sport, politiek en zoveel meer uit tijdschriften en kranten en jaarboeken. Vanaf de jaren 1900 tot en met gisteren. Meer foto's en artikelen terug te vinden op onze Fb groep Gisteren nog vandaag en de Fb groep Weetjes over popmuziek
Jef Scherens werd zes keer onafgebroken wereldkampioen sprint op de baan van 1932 tot 1937.
In 1938 verloor hij de finale tegen Arie van Vliet. De revanche een jaar later ging niet door omdat de oorlog uitbrak.
In de oorlogsjaren werden er geen wereldkampioenschappen gereden, anders had hij er wellicht nog enkele wereldtitels bijgedaan. In 1947, op 38-jarige leeftijd, werd Scherens een laatste keer wereldkampioen.
Naast zijn 7 wereldtitels en 16 Belgische titels won Scherens ook alle Grote Prijzen van diverse landen en op een bepaald moment bezat hij alle sprint- en ronderecords van alle grote wielerbanen in Europa.
Sinds 1963 wordt er in Leuven jaarlijks de GP Jef Scherens gereden. (diverse bronnen en Wikipedia)
Op de foto zien we de wielrenners Jacques Arlet (overleden op 28 februari 2004), Jef Scherens (overleden op 9 augustus 1986) en Frans Huybrechts (overleden 23 februari 1991).
Rolf Wolfshohl won de Ronde van Spanje in 1965 en hij was ook een specialist in het veldrijden, waar hij drie wereldtitels behaalde (1960, 1961 en 1963)
Het einde van zijn carrière was minder, zo was hij het slachtoffer van een ernstig ongeluk in 1967 en een dopingbeschuldiging in 1971.
Hij stopte met wielrennen in 1975.
Daarna had hij een fietsenwinkel.
Zijn zoon Rolf-Dieter Wolfshohl was ook wielrenner.
Op 17 juli 1984 krijg hij tijdens een wedstrijd een ongeluk, met als gevolg een gebroken halswervel.
Hij zal daardoor nooit meer kunnen lopen.
De pech stopt niet voor Rolf-Dieter Wolfshohl, want in 2011 kreeg hij te horen dat hij kanker had.
Negen maanden later sterft Rolf-Dieter Wolfshohl in het ziekenhuis van Bonn.
De kerk van Madonna del Ghisallo is een heiligdom dat gewijd is aan de beschermheilige van de wielrenners.
Het ligt op de top van een heuvel in de buurt van het Comomeer, in de Italiaanse regio Lombardije.
De geschiedenis van deze kerk gaat terug tot de 17e eeuw, toen een lokale edelman, graaf Ghisallo, werd aangevallen door struikrovers en zijn toevlucht zocht bij een beeld van de Maagd Maria.
Hij beloofde haar een kapel te bouwen als hij gered werd.
Zijn gebed werd verhoord en hij hield zich aan zijn belofte. In 1949 werd Madonna del Ghisallo officieel uitgeroepen tot de patrones van de wielrenners door paus Pius XII. Sindsdien is de kerk een bedevaartsoord geworden voor fietsliefhebbers van over de hele wereld.
De kerk herbergt een museum met talrijke memorabilia en relikwieën uit de geschiedenis van het wielrennen, zoals fietsen, truien, medailles en foto’s van beroemde kampioenen.
Onder de meest opvallende stukken zijn de fietsen waarmee Fausto Coppi en Gino Bartali de Tour de France wonnen, de fiets waarmee Eddy Merckx het werelduurrecord vestigde, en de fiets waarmee Fabio Casartelli verongelukte tijdens de Ronde van Frankrijk van 1995 (Panorama 10 december 1963).
Toen gisteren nog vandaag was 